هوش مصنوعی: به دلیل ناپایداری ارتباطمان، گاهی روابط ما آرام و مسالمت‌آمیز است و گاهی دچار تنش و دعوا. این وضعیت باعث شده است که در دل من، احساسات متضادی وجود داشته باشد و نتوانم به راحتی از این وضعیت بیرون بیایم.

هوش مصنوعی: دوستان درباره‌ی شیرینی وصل و نزدیکی من صحبت نمی‌کنند، زیرا نمی‌دانند که من چه حالتی دارم و درواقع احساس محرومیت می‌کنم؛ آنها نمی‌دانند که چه نبردی در درون من در جریان است.

هوش مصنوعی: به دلیل حسرت و ارادت به آن لب‌های زیبا، قلبم پر از درد و اندوه شده است. در نهایت چه کسی تا چه زمانی می‌تواند این حسرت را تحمل کند؟ دل آدم‌ها که از سنگ نیست.

هوش مصنوعی: همه رقیبان در مکان مقدس وصال او حضور دارند، اما من که به خاطر ناتوانی در رسیدن به آرزوهایم تنها مانده‌ام، محروم از این وصال هستم.

هوش مصنوعی: دل روشن و مشتاق نیاز به سخن گفتن از ویژگی‌های خلق و خوی انسان‌ها دارد. در دنیای شگفت‌انگیز جادوگرانه، دیگر نیازی به جام جمشید نیست. هرکس که از درون پاک باشد و بی‌دردسر، می‌تواند خود را همچون آینه‌ای بی‌زنگ ببیند و به حقیقت نائل گردد.