هوش مصنوعی: اگر نامه‌ای که نام تو بر آن نیست، قلم را با لذت ببوسد، این سیاهی نقش بر کاغذ تا روز قیامت کافی است.

هوش مصنوعی: من به نام تو عشق می‌ورزم و هر بار که نامت را می‌شنوم، هم جانم را فدای تو می‌کنم و هم لباس خود را.

هوش مصنوعی: من عاشق زیبایی خط تو هستم، اما بی‌مورد خون مرا به آن تشبیه نکن. نگذار که نوک پرنده‌ی زاغ، به خوشنویسی من آسیب بزند.

هوش مصنوعی: از یک دیدگاه، عشق تو باعث می‌شود که تعداد زیادی از عالمان و دانشمندان، که خود را با وقار و مقام می‌دانند، به شیوه‌ای رسوا و شرمنده در نظر دیگران ظاهر شوند. عشق تو به قدری قدرتمند است که حتی کسانی که در مقام‌های بلندی هستند، به طور علنی به شیفتگی دچار می‌شوند.

هوش مصنوعی: افراد عادی از فیض و برکات خاصان حق بی‌بهره‌اند، چرا که تنها مستان و اهل معرفت از این خوشحالی و لذت بهره‌مند هستند.

هوش مصنوعی: ای اهلی عزیز، دیگر بس است داستان‌سرایی. تا کی می‌خواهی از افسانه‌ها بگویی؟ حالا وقت خواب است، این شلوغی را کنار بگذار.