اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در کوی تو خون دل ما پاک فرو رفت</p></div>
<div class="m2"><p>بس خون شهیدان که درین خاک فرو رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با خون جگر سرزند از دیده چو مژگان</p></div>
<div class="m2"><p>خاری که مرا در جگر چاک فرو رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>پیش همه کس زهر بود چاشنی مرگ</p></div>
<div class="m2"><p>در کام من این زهر چو تریاک فرو رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>شب همچو مه چارده پیدا شدی از بام</p></div>
<div class="m2"><p>وز شرم تو خورشید بر افلاک فرو رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>اهلی که ره عقل گرفت از ستم عشق</p></div>
<div class="m2"><p>در فکر غلط با همه ادراک فرو رفت</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۳۰۵

شمارهٔ ۱۴۶

در کوی تو خون دل ما پاک فرو رفت
بس خون شهیدان که درین خاک فرو رفت
با خون جگر سرزند از دیده چو مژگان
خاری که مرا در جگر چاک فرو رفت
پیش همه کس زهر بود چاشنی مرگ
در کام من این زهر چو تریاک فرو رفت
شب همچو مه چارده پیدا شدی از بام
وز شرم تو خورشید بر افلاک فرو رفت
اهلی که ره عقل گرفت از ستم عشق
در فکر غلط با همه ادراک فرو رفت

شمارهٔ ۱۴۴

شمارهٔ ۱۴۵

در کوی تو خون دل ما پاک فرو رفت

بس خون شهیدان که درین خاک فرو رفت

با خون جگر سرزند از دیده چو مژگان

خاری که مرا در جگر چاک فرو رفت

پیش همه کس زهر بود چاشنی مرگ

در کام من این زهر چو تریاک فرو رفت

شب همچو مه چارده پیدا شدی از بام

وز شرم تو خورشید بر افلاک فرو رفت

اهلی که ره عقل گرفت از ستم عشق

در فکر غلط با همه ادراک فرو رفت

شمارهٔ ۱۴۵

اطلاعات