هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده بودیم، دل‌مان بهبود نیافت و از درد عشق تو رنج می‌برد. زمانی هم که جان‌مان را در آرزوی تو فدای کردیم، هیچ سودی از این کار حاصل نشد.

هوش مصنوعی: آسمان با ترفندهایش دارویی برای همه مشکلات داشت، اما آنچه برای درمان دل خسته ما نیاز بود، در بین آن ترفندها وجود نداشت.

هوش مصنوعی: از خاکستر ما نوری روشن شد، در حالی که آتش دل‌های بی‌روح تنها دودی به جا گذاشت.

هوش مصنوعی: هدف تو به آتش کشیدن دل عاشق غمگین بود، اما غیر از هدف تو، آن دل دیگر هیچ هدفی نداشت.

هوش مصنوعی: محمود به خاطر ایاز، که تنها چیزی که از دو دنیا داشت، خدمت به او بود، به ارزش و جایگاه ایاز پی برد. ایاز فقط به خاطر خدمت به محمود، ارج و قربی یافته بود.

هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند برقی است که به سرعت آتش می‌زند قلب و جان ما را. اگرچه دل من این تصور را داشت، اما این تاثیر ویرانگر آنی نبود.

هوش مصنوعی: امید به نوازش و نزدیکی تو برای من، مثل این است که قبلاً وجود داشته ولی حالا دیگر بی‌معناست، زیرا دامن آنکه به آن امید داشتم، دیگر آلوده نیست.