هوش مصنوعی: بدشانسی من ناشی از ظلم و ستم اوست و این بدبختی که به من رسیده، از نامردی او بیشتر است.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه سرنوشتی دارم، اما به نظر می‌رسد که بخت من چندان خوش یمن نیست. حتی اگر همه چیز در دنیا خوش و شیرین باشد، بخت من درد و رنج می‌آورد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند با من مهربان باشد، زیرا همیشه همدم من کسی است که با دلبرانه‌هایش مرا آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگرچه مشکلات و غم‌ها به من هجوم می‌آورند و سنگین‌تر از کوه به نظر می‌رسند، اما من با قدرت و اراده‌ای محکم به مقابله با همه‌ی این چالش‌ها خواهم پرداخت.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های لبان او، دل من شکسته و فریاد برآورده است. او که به من آسیب می‌زند، می‌تواند تسکین‌دهنده‌ی درد من هم باشد.

هوش مصنوعی: سلامتی و خوشبختی دو جهان در دستان بزرگواران و قدرتمندان است، در حالی که تمامی سرزنش‌ها و ناملایمات به دوش درویش‌ها و افراد فقیر می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر مردم دردی یا غمی را تجربه می‌کنند، بیشتر اوقات این درد و رنج به خاطر مشکلاتی است که از طرف افراد بیگانه و غریبه به آن‌ها وارد می‌شود، اما رنج‌های واقعی و سخت‌تر معمولاً ناشی از مسائلی است که خود فرد یا نزدیکانش به وجود آورده‌اند.