گنجور

شمارهٔ ۱۳۰

ای نخل آرزو لب لعلت طبیب کیست
پرورده یی عجب رطبی تا نصیب کیست
بادی که می وزد خبر هجر می دهد
بازاین سموم غم پی جان غریب کیست
هرجا که عاشقی است فلک در کمین اوست
آه این حسود سنگدل آخر رقیب کیست
با هر کسی کرشمه خاصی است یار را
کس را یقین نگشت که آن مه حبیب کیست
چون گلبن مراد به بیگانه داد گل
اهلی که نالد از غم دل عندلیب کیست

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای نخل آرزو لب لعلت طبیب کیست
پرورده یی عجب رطبی تا نصیب کیست
هوش مصنوعی: ای نخل آرزو، لب لعل تو را چه کسی درمان می‌کند و چه کسی تو را با چنین رطوبتی پرورش داده است که سرنوشت‌ات به چه کسی تعلق دارد؟
بادی که می وزد خبر هجر می دهد
بازاین سموم غم پی جان غریب کیست
هوش مصنوعی: بادی که می‌وزد خبر از دوری و جدایی می‌دهد، این درد و غم که به جان بی‌کس و تنها می‌خورد، از کیست؟
هرجا که عاشقی است فلک در کمین اوست
آه این حسود سنگدل آخر رقیب کیست
هوش مصنوعی: هر کجا که عشق وجود دارد، آسمان در انتظار عاشق است. آه، این حسود سنگدل چه کسی است که رقیب او شده است؟
با هر کسی کرشمه خاصی است یار را
کس را یقین نگشت که آن مه حبیب کیست
هوش مصنوعی: هر کسی به نوعی جذابیت و فریبندگی خاصی دارد، اما هیچ‌کس به درستی نمی‌داند که آن محبوب واقعی چه کسی است.
چون گلبن مراد به بیگانه داد گل
اهلی که نالد از غم دل عندلیب کیست
هوش مصنوعی: وقتی که باغبان گل‌هایش را به بیگانه‌ای می‌دهد، گل‌های محلی هم از درد دلشان ناله می‌کنند. حالا سوال اینجاست که چه کسی صدای ناله‌ی مرغ خوش‌خوان را می‌شنود؟