اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن شوخ سوارست و سوی ما گذرش نیست</p></div>
<div class="m2"><p>خورشید بلندست و شب ما سحرش نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا کار دل ما بکجا میرسد آخر</p></div>
<div class="m2"><p>کز غمزه خون ریز جوانان حذرش نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>اکنون که به عاشق کشی آن شوخ خبر داد</p></div>
<div class="m2"><p>عاشق چه نشیند مگر از خود خبرش نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بیچاره اسیری که گرفتار بتان شد</p></div>
<div class="m2"><p>جز کشته شدن هیچ دوای دگرش نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گر چرخ دهد عرض تحمل زمه و مهر</p></div>
<div class="m2"><p>اهلی سگ یارست بدینها ...رش نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۹

آن شوخ سوارست و سوی ما گذرش نیست
خورشید بلندست و شب ما سحرش نیست
تا کار دل ما بکجا میرسد آخر
کز غمزه خون ریز جوانان حذرش نیست
اکنون که به عاشق کشی آن شوخ خبر داد
عاشق چه نشیند مگر از خود خبرش نیست
بیچاره اسیری که گرفتار بتان شد
جز کشته شدن هیچ دوای دگرش نیست
گر چرخ دهد عرض تحمل زمه و مهر
اهلی سگ یارست بدینها رش نیست

شمارهٔ ۱۱۷

شمارهٔ ۱۱۸

آن شوخ سوارست و سوی ما گذرش نیست

خورشید بلندست و شب ما سحرش نیست

تا کار دل ما بکجا میرسد آخر

کز غمزه خون ریز جوانان حذرش نیست

اکنون که به عاشق کشی آن شوخ خبر داد

عاشق چه نشیند مگر از خود خبرش نیست

بیچاره اسیری که گرفتار بتان شد

جز کشته شدن هیچ دوای دگرش نیست

گر چرخ دهد عرض تحمل زمه و مهر

اهلی سگ یارست بدینها ...رش نیست

شمارهٔ ۱۱۸

اطلاعات