هوش مصنوعی: خیال او به قدری در ذهنم قوی است که چشمانم پر از اشک می‌شود، و احساس می‌کنم که او اکنون در کنارم خواهد بود.

هوش مصنوعی: در شب جدایی، چگونه می‌توانم بر بستر آرامش دراز بکشم در حالی که هر تار موی او برای من همچون خاری در بدنم است؟

هوش مصنوعی: آن معشوق از من بی‌خبر است و در آرامش به سر می‌برد، در حالی که من در شدت درد و رنج منتظر هستم که روزی او به من خواهد پیوست.

هوش مصنوعی: مجنون به خاطر لیلی به شدت پریشان و دلتنگ است و همچون غباری در فضا باقی مانده است. او امید دارد که روزی بادی بیاید و او را به سوی عشقش، لیلی، ببرد و غبار نگرانیش را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: بدن من به خاک راه محبوبم آغشته شده و جانم از سر شوق همچون گردبادی در حال رقص و چرخش است، به طوری که غبار وجودم همه جا پخش شده.

هوش مصنوعی: منظور من از او این است که با وجود افکار غیرممکن، اما خداوند دل امیدوار من را بی بهره نخواهد گذاشت.