هوش مصنوعی: هرچند که دوری و جدایی در این شب، باعث ناراحتی اهل بصیرت و بینش خواهد شد، اما ناگهان از جایی که مورد نظر و امیدشان است، اتفاقی رخ خواهد داد.

هوش مصنوعی: دوست از این شهر رفته و حالا از دور، به خاطر او چشمانم مانند چادر بر افراشته شده، گویی که خواهم دید چگونه مردمی، چشمم را از دست خواهند داد.

هوش مصنوعی: من برای مردم ساز و آهنگ ساخته‌ام و می‌دانم که ناگاه زمان مرگ از من دور است، در حالی که بی‌خبر به در خانه‌ام خواهد آمد.

هوش مصنوعی: من از نور آن شمع صحبت می‌کنم، اما در دل من احساس غیرت و آتش وجود دارد. اگر بخواهم چیزی بگویم، این آتش در وجودم شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ‌کس نمی‌تواند به سادگی وارد یک محفل شیرین و دلپذیر شود، مانند خسرو که هیچ کوه‌کنی نمی‌تواند با زدن سر به سنگ، از کوه بالا برود و به هدفش برسد. به عبارت دیگر، تلاش‌های سخت نیز ممکن است در برابر زیبایی و لذت‌های زندگی ناپسند و ناچیز باشد.

هوش مصنوعی: از من دور شو ای هم‌نشین، زیرا که اکنون سخن نصیحت‌گر دوباره بر رگ‌های جانم زخم خواهد زد.

هوش مصنوعی: اگر اهلی پیر شده باشد، اگر جوانمردی کند، با رفیق خود به نوعی عمل خواهد کرد که نشان دهنده قدرت و همکاری باشد.