گنجور

شمارهٔ ۱۱۴۲

دو ضعیفیم من و سایه در آنراه شدن
گه منم باز پس از سایه و گه سایه ز من
ایکه چون سایه مرا مهر تو برداشت ز خاک
چونکه بر داشتیم باز به خاکم مفکن
هرچه خواهی بکن آزار دل زار مکن
جام جم گر شکنی غم نبود دل مشکن
باغبان جامه دَرَد همچو گل از دست رخت
که بدور تو نگه کس نکند سرو و سمن
بقلم هم نکشد مثل تو صورتگر چین
سرو نازی که بود لاله رخ و غنچه دهن
آفتابا به چمن گر گذری سرو صفت
سجدهٔ قد تو چون سایه کند سرو چمن
اهلی از داغ بتان شرط وفا سوختن است
یا بسوز از غم او یا ز وفا لاف مزن

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دو ضعیفیم من و سایه در آنراه شدن
گه منم باز پس از سایه و گه سایه ز من
هوش مصنوعی: من و سایه‌ام در مسیر زندگی، گاهی من جلوتر می‌روم و گاهی سایه‌ام، هر کدام از ما به نوبت پیشاپیش دیگری قرار می‌گیرد.
ایکه چون سایه مرا مهر تو برداشت ز خاک
چونکه بر داشتیم باز به خاکم مفکن
هوش مصنوعی: وقتی که عشق تو مرا از زمین بلند کرد، گویی سایه‌ام را برداشتند، حال که دوباره به زمین برگشته‌ام، مرا به خاک بسپار.
هرچه خواهی بکن آزار دل زار مکن
جام جم گر شکنی غم نبود دل مشکن
هوش مصنوعی: هر کاری که می‌خواهی انجام بده، اما دل آسیب‌دیده دیگران را اذیت نکن. اگر هم جام جم را بشکنی، غمی نخواهد بود، اما دل را نزن.
باغبان جامه دَرَد همچو گل از دست رخت
که بدور تو نگه کس نکند سرو و سمن
هوش مصنوعی: باغبان جامه‌اش را در می‌آورد، مانند گلی که از زیبایی تو طبیعی گسسته شده است، چون هیچ‌کس به دور تو توجهی ندارد و به گلابی و سرو مانند تو نمی‌نگرد.
بقلم هم نکشد مثل تو صورتگر چین
سرو نازی که بود لاله رخ و غنچه دهن
هوش مصنوعی: هیچ قلمی نمی‌تواند مانند تو، هنرمند خوش‌نقش، تصویرگری کند. تو چنان زیبایی داری که مانند گل لاله و غنچه‌ای خوش‌رنگ و لطیف هستی.
آفتابا به چمن گر گذری سرو صفت
سجدهٔ قد تو چون سایه کند سرو چمن
هوش مصنوعی: اگر روزی آفتاب به چمن بیفتد، در آنجا قد بلندی که مانند سرو است، با سجده کردن خود، احترام تو را مانند سایه‌ای نشان می‌دهد.
اهلی از داغ بتان شرط وفا سوختن است
یا بسوز از غم او یا ز وفا لاف مزن
هوش مصنوعی: دوست من از عشق معشوقه‌اش به شدت رنج می‌کشد و می‌گوید که تنها با سوختن در آتش این عشق می‌توان به وفاداری رسید. اگر واقعی‌تر از این درد نمی‌کشی، پس از ابراز وفاداری خودداری کن.