هوش مصنوعی: چند بار باید به این دل پریشان نصیحت کنم؟ من که از دیوانگی به ستوه آمده‌ام، تا کی باید این حرف‌ها را تکرار کنم؟

هوش مصنوعی: من قسم می‌خورم که از تو دوری کنم، ای معشوقه کفرآمیز؛ چرا که برای دوری از تو چنین قسمی می‌خورم.

هوش مصنوعی: یک دیوانه نمی‌تواند درد دلش را به کسی بگوید، چون حرف‌هایش تأثیری نخواهد داشت؛ حتی اگر با فردی عاقل و خردمند صحبت کند.

هوش مصنوعی: هرگز تلخی و حسرت نتواند از دلم برود، هرچند که من در مورد آن شیرینی و زیبایی صحبت کنم.

هوش مصنوعی: متن اشاره به این دارد که تا زمانی که لب‌های من طعم شیرینی را نچشند، بی‌فایده است که بخواهم درباره شیرینی سخن بگویم. در واقع، این بیانگر این است که تجربه و چشیدن واقعی یک چیز، جذابیت و لذت آن را بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگز به کسی که غم دلی دارد، غم خود را نگو؛ بهتر است که غم خود را به خداوند بگویم.

هوش مصنوعی: لبان او جوری است که اگرچه من هزاران حرف و راز عاشقانه بگویم، دل من از عشق او رها نمی‌شود.