هوش مصنوعی: با وجود اینکه از محبوب هیچ چیزی جز آزار و زخم ندیدم، اما باز هم آنچه که دیدم از نبود او بهتر بود.

هوش مصنوعی: هیچ کس نیست که در جمع او حضور داشته باشد و به جز عیب‌هایی که در زیبایی خود دارد، نقص دیگری را نمی‌توان یافت.

هوش مصنوعی: در این بیت به نوعی از انسان‌هایی اشاره شده که ظاهری شوخ و عیاری دارند، اما در واقع دل دیگران را شاد می‌کنند. شاعر می‌گوید که هیچ‌کس به اندازه‌ی این شخص در دل مردم شادی و سرزندگی ایجاد نکرده است.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تو مانند آفتاب، فضا را پر از گرما و نشاط می‌کند و این گرما و رونق را در هیچ‌جا جز در حضور تو نداشته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در باغی که پر از گل بود، به دنبالت گشتیم و همچون بادی درختان را جستجو کردیم، اما هیچ گلی به زیبایی تو نیافتیم.

هوش مصنوعی: رفتار تو همچون سرو، دل ما را با صد شیوه به خود مشغول کرده است. این چنین زیبایی و نحوه‌ی رفتار را هرگز ندیده‌ایم.

هوش مصنوعی: طوطی که به صحبت عادت کرده و در باغی پر از گل زندگی می‌کند، مانند تو که با روحی شیرین و لطیف هستی، هرگز شکر را در زندگی‌اش ندیده است.