هوش مصنوعی: وجود من تا زمانی که به او فکر می‌کنم و به زیبایی‌اش نظر دارم، هرگز آرام نخواهد شد. او به من نگاه می‌کند و این نگاهش مرا به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد، طوری که حتی یک قطره‌ی خون در دلم هم نمی‌گذارم.

هوش مصنوعی: از سجده کردن برای تو مرا بازمدار ای سرو خوش قامت، زیرا که در عشق تو بر زمین، چهره‌ام را زرد می‌گذارم و جانم را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که به سمت قبله سجده می‌کنم، هدفم این است که یاد و خاطره‌ای از زیبایی‌های ابرویت در ذهنم زنده شود.

هوش مصنوعی: کجایی ای نور زندگی‌ام که شب و روز به خاطر تو در تلاش و سختی هستم و برای دیدنت در صبح زود، چشم به راه مانده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر از پزشک بپرسی که آیا می‌تواند دردت را درمان کند، او به تو می‌گوید که دردهای دیگری هم داری و بهتر است به آن‌ها بپردازی. بنابراین، دعا می‌کند که درد سرش کمتر شود چون او خود دردی عمیق‌تر دارد.

هوش مصنوعی: وقتی کسی نصیحتی به من می‌کند، به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرم و این حرف‌ها مانند تیغی هستند که در قلبم زخم می‌زنند و احساسات عمیقی در من به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: من فقط به خاطر تصور زلف او اهلی و رام نشده‌ام، بلکه دستی هم بر تصور موی آن زلف در کمر خود دارم.