هوش مصنوعی: من در حالی هستم که به هیچ‌یک از رفتارهایم توجه نمی‌کنم و هر کجا که می‌روم، از همان جا نمی‌گذرم.

هوش مصنوعی: نصیحت‌های من هر لحظه پر از شگفتی و جذابیت است، اما من تنها تحت تأثیر جادوی چشمان آن فرد قرار می‌گیرم و به چیزهای دیگر اهمیت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: من به عشق چشمان سیاه مانند مجنون در حالتی شگفت و حیرت‌زده هستم، اما تفاوتش این است که مثل مجنون به دنبال معشوق نمی‌دوم.

هوش مصنوعی: اینکه به تو می‌گویم مرا به هلاکت برسانی، عشق نیست. چرا که اگر خودم با دست خودم این کار را نکنم، هرگز نمی‌توانم به آن ساعد و بازو (یعنی قدرت و اراده‌ام) خودم خدشه وارد کنم و از آن پرهیز کنم.

هوش مصنوعی: از ترس اینکه در کوی تو کشته شوم، نمی‌توانم از آنجا بیرون بروم. من در همان کوی اگر یک لحظه نگردم، می‌میرم.