هوش مصنوعی: هرچند که بی‌چشم او و دور از زیبایی‌ات هستم، اما چگونه می‌توانم از این بخت بد بگویید در حالی که در زمان تو زندگی می‌کنم؟

هوش مصنوعی: پرنده هرگز به سوی من نپریده و من در تمام عمرم منتظر خبری از تو هستم و گوش به پیام‌های تو داده‌ام.

هوش مصنوعی: ای ساقی، لطفاً در مورد تشنگی من خرده نگیرید، من در آتش عشق سوخته‌ام و تنها جرعه‌ای از وجود تو می‌خواهم.

هوش مصنوعی: تو شخصی بزرگ و بااخلاق هستی و اگر با من مهربانانه صحبت کنی، من که به خاطر بدی‌ها و آسیب‌هایی که دیده‌ام، در وضعیت بدی به سر می‌برم و افسرده‌ام.

هوش مصنوعی: به من نگاهی بینداز، چونان گدایی که به نظرت می‌رسد، نه مانند افرادی که محدودیت فکر دارند و تنها به دنبال پاداش و مزایای تو هستند.