هوش مصنوعی: با روشنایی و گرمای وجودت همچون شمع ذوب شدم و دلم از غم تو می‌سوزد. به خاطر عشق و نبودنت، دچار درد و نابودی شده‌ام.

هوش مصنوعی: تو مانند سرو زیبا و باشکوهی هستی و من همان گیاهی هستم که زیر پای تو قرار دارد. من از خاک رستم و به احترام تو به خاک تبدیل شدم.

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوهی که دارم، سینه‌ام را با ناخن می‌زنم. به چاک خرقه‌ام نگاه کن که چقدر دل‌شکسته‌ام.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر زیبایی تو مانند آینه‌ای شده که از غبار و کدورت پاک شده است.

هوش مصنوعی: به جز ویرانی و نابودی، هیچ چیزی برایم نمانده است، چون از شدت غم عشق تو به شدت رنج می‌کشم.