هوش مصنوعی: ماه رمضان به پایان رسید و من اشتیاق نوشیدن الکل را دارم. از عید فطر و صبح دم می‌خواهم احساساتی را که مانند نعل در آتش گیر کرده است، تجربه کنم.

هوش مصنوعی: هر کسی را می‌بینی که در جستجوی خوشی و رفاه است، اما من به وضع بد و ناخوشایند خود عادت کرده‌ام و در این شرایط عجیب طوری زندگی می‌کنم که انگار خوشحالم.

هوش مصنوعی: من مانند آهو که تیر تو را خورده‌ام، دوباره منتظر تیر دیگری هستم و به ترکش تو چشم دوخته‌ام.

هوش مصنوعی: زیبایی و شادابی من را با رنگ صورتم مقایسه نکن؛ زیرا این زیبایی نتیجه‌ی درد و زخم‌های زیادی است که در دل دارم.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساسات عمیق انسانی است که از درد و رنج‌هایی که متحمل شده، خسته شده و نگران بی‌رحمی دیگران است. گویا فردی از بی‌توجهی یا بی‌رحمی کسی که به او وابسته است، رنج می‌برد و از این موضوع احساس شرمساری می‌کند. در اینجا، عواطف او به خوبی نمایش داده شده و نشان‌دهنده نیاز به محبت و رحمت است.

هوش مصنوعی: در این زمانه که همه چیز کم است و نایاب، من از پیر مغان سپاسگزارم، زیرا اگرچه چیزی ندارم، اما او به من عطا کرده است که بی‌غش و خالص باشم.

هوش مصنوعی: اهلی می‌گوید: من پزشک دل‌ها هستم و نگران نباش. من کسی نیستم که دلش دلتنگ و پریشان باشد.