هوش مصنوعی: آیا ممکن است که این اتفاق یک خواب یا خیال باشد که ناگهان شانس به من روی آورده و به ملاقات محبوب رسیده‌ام؟

هوش مصنوعی: دوست من آمد و حال دل مرا دید. متوجه شد که چه چیزی باعث شده تا پیامم نه باد صبا به سوی او ببرد و نه باد شمال.

هوش مصنوعی: اگر نبود این وضعیت، خضر نیز در میانه‌ی راه، همچون دیگرانی که گرفتار شده‌اند، با عطش به سراغ آب زلال می‌آید.

هوش مصنوعی: چهره من تنها از باران لطف و رحمت پاک نشده است، بلکه از چهره دنیا نیز امید و شادی به کلی زدوده شده است.

هوش مصنوعی: شاید در دل گردونه روزگار چیزی وجود داشته باشد که زیبایی حرکت این چرخ را تامین کند، زیرا شانس و اقبال من به ناگاه نصیبم شد.

هوش مصنوعی: این خوشبختی و نعمت بزرگی که به من عطا شده، ناشی از تأثیر نور خورشید و وجود زمان در کمال و پیشرفت است.

هوش مصنوعی: شیخ نجم الحق و الدوله والدین مسعود، ستاره‌ای درخشان در آسمان سعادت و افتخار است که نماد عظمت و شکوه در جهان محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: رهبر راهنمایان در مسیر حقیقت، از تمامی راه‌ها آگاه است و حال فقیران را در همه زمان‌ها می‌داند.

هوش مصنوعی: اگر بردباری او از ازل بر این زمین سایه افکنده بود، تو دیگر نیازی به تحمل سنگینی کوه‌ها نداشتی.

هوش مصنوعی: بخاطر حمله‌ٔ شدید دشمنان، نیروی آن فرد مظلوم به شدت افزایش یافته است، به‌طوری که در برابر فشارها و چنگال‌های حریفان، همانند شاهینی قدرتمند ظاهر شده است.

هوش مصنوعی: در روزگاران آینده، فرزندی با چنین چهره زیبا و نیکی به دنیا خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر خورشید رحمتش از افق به زمین بتابد، گرد و غبار راه را طلا می‌کند و سنگ‌ ریزه‌ها را مثل الماس زینت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: ای ستاره بلند، ما در فکر و اندیشه‌امان نتوانستیم به درک بیشتری از کار و مقام تو برسیم.

هوش مصنوعی: این اصل عقلی می‌گوید که چیزی غیرممکن است و به همین دلیل، تلاش ما نیز به نتیجه‌ای نخواهد رسید که امکان‌پذیر باشد.

هوش مصنوعی: مدعی نمی‌تواند به مرتبه و کمال تو برسد. او مانند سبزه‌ای است که هنوز از شاخ نهالی دور نشده و نمی‌تواند به رشد کامل و زیبایی تو دست پیدا کند.

هوش مصنوعی: زیبایی هنر تو هر روز در حال پیشرفت است و خوشبختی آینده‌ات نیز همراه با این زیبایی افزایش می‌یابد. چه خوب است که آینده‌ات چنین زیبا رقم بخورد.

هوش مصنوعی: تو چنان در تلاش برای خوشنودی مردم هستی که خداوند هم از مقام و عظمت تو راضی است.

هوش مصنوعی: هر که از برکت و generosity تو حتی یک قطره بگیرد، مانند دریایی می‌شود و از ثروت دنیا پر می‌شود.

هوش مصنوعی: تو ای کریم که در عدل و بخشش همتایی نداری، تمام مردم عالم خواهان هستند که از تو درخواست کنند و سوال بپرسند.

هوش مصنوعی: کمترین خدمتگزار تو به پادشاه روم دستور می‌دهد که اموال و ثروت را بدهد و به او تسلیم شود.

هوش مصنوعی: تو با شادی و آرامش خاطر به جنگ نیروهای دشمن رفته‌ای و بدون هیچ مبارزه‌ای آنان را به زانو درآورده‌ای.

هوش مصنوعی: دشمن و دوست هر دو به خدمت تو آمده‌اند و همه آن‌ها مانند زنجیر در اطاعت و فرمان تو هستند.

هوش مصنوعی: اگر ترازوی عقل و دانش تو را بسنجند، اگرچه به نظر می‌رسد با عظمت و شکوهی چون قاف و قار داری، اما در حقیقت ارزش تو تنها به اندازه یک مثقال است.

هوش مصنوعی: هرکسی که در مسیر عشق تو گام بردارد، به خاطر این قدم کوچک، مانند گربه‌ای که بر روی پارچه‌ای پربود از رنگ سیاه، سرش را دراز می‌کند و ناله‌ای می‌کشد.

هوش مصنوعی: چهره خوشبختی تو نیاز به ثنای من ندارد و زیبایی‌ات به خاطر ویژگی‌های ظاهری و نقش و نگار روی صورتت نیازی به ستایش ندارد.

هوش مصنوعی: من که در فکر گفتارم، شب‌ها به خواب نمی‌روم و اندیشه‌ام پاک و بی‌آلایش است؛ همه‌اش به سحر و زیبایی‌های آن مشغولم. چه زیباست که این خلوص فکری، حلال و بی‌دردسر است.

هوش مصنوعی: اهل خاک و دنیای فانی، من بنده درگاه تو شدم و تنها به امید نگاهی به سوی تو آمده‌ام، بی‌اعتنا به ثروت و دارایی.

هوش مصنوعی: اگر تو به من توجه و عنایت داشته باشی، دیگر چه فرقی می‌کند که در کدام جایگاه یا مقام بنشینم؟

هوش مصنوعی: می‌خواهم داستان خود را به پایان برسانم تا مبادا دل نازک تو آزرده شود از این گفتگو و بحث.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان برای جلوگیری از تابش آفتاب سپر می‌سازد و از طرف دیگر، هلال ماه مانند کمانی به سمت بالا می‌آید.