هوش مصنوعی: خوشحالیم که باخبر شدیم راحتی و آسایش به ما رسید و آرزویی که در دل داشتیم، محقق شد.

هوش مصنوعی: بهار زندگی با شکوفایی و شادی فرارسیده است، پس جشن بگیر و خوشحال باش، زیرا زمان رشد و پرورش به سر آمده است.

هوش مصنوعی: از مقام والای او، نشانه‌ای از رحمت به زمین آمد و از میان مردم، ناله‌های دعا به آسمان بلند شد.

هوش مصنوعی: دل من با نیت خالص مانند احرام کعبه بسته شد و بدون هیچ تلاشی به کعبه حقیقت و پاکی دست پیدا کرد.

هوش مصنوعی: بیمار عشق به مهمانی معشوقش رسید و چه غم دیگری باقی مانده است وقتی که یادگاری از عشق و آرامش یافت.

هوش مصنوعی: چشمم همچون نرگس باز شد و شکفت، مانند یعقوب که بوی پیراهن یوسف را حس کرد، این عطر از نسیم صبح به من رسید.

هوش مصنوعی: اینک چهره‌ام را به خاک راه او می‌گذارم و دیگر امید من که مانند مس بود به کیمیا تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: باز دوباره، به خاطر جذبه و کشش نور خورشید وجود تو، حتی کاه ضعیف هم توانست به سمت کهربایی کشیده شود.

هوش مصنوعی: درد او به من رسید و درمانش به کس دیگر رسید. فقط شکر خدا را می‌گویم که به هر آنچه از جانب او برای من آمد، راضی هستم.

هوش مصنوعی: به راستی که درد جدایی او که به وفا می‌انجامد، از لذت‌های شیرین زندگی هم دل‌پذیرتر است.

هوش مصنوعی: برای مدتی آرام و بی‌خبر بودم، اما ناگهان یا شعله‌ای از آتش در دلم افتاد یا به چیزی رسیدم که راهم را تغییر داد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم بیشتر از این با درد جدایی دست و پنجه نرم کنم. ای ساقی، بیار که زمان رهایی از این درد فرارسیده است.

هوش مصنوعی: امروز مجلس پر از نور و روشنایی است، چون سید شریف بن علی مرتضی از سفر برگشته است.

هوش مصنوعی: آفتاب زمانه‌ای که از درگاه او هر ذره‌ای نور گرفته و به اوج کمال رسیده است.

هوش مصنوعی: از بلندای عرش، مقام و جایگاه فضایل او عبور کرده است. حال ببین که پایه و اساس دانش به کجا رسیده است.

هوش مصنوعی: در بالاترین نقطه‌ی درخت سدره، نهالی از عدالت به نام طوبی شکوفا شده است و شگفت‌انگیز این است که به اوج خود رسیده است.

هوش مصنوعی: دیگر فرصتی برای سرکشی و طغیان وجود نداشت، چرا که زمان فرمان الهی فرا رسیده بود و تقدیر بر آن شد که سرنوشت مشخص شود.

هوش مصنوعی: تسبیح یا ستایش موجودات آسمانی، در واقع یادآوری خوبی‌های اوست و این صدا از دور دست‌های آسمانی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در اینجا به نوعی اشاره می‌شود که اگر کسی از دو جهان (دنیا و آخرت) بهره‌مند شود، به خاطر ارثی که از بخشش‌های پادشاه دارد، به او این نعمت‌ها می‌رسد. به عبارت دیگر، کسی که از خوبی‌ها و عطاهای یک پادشاه یا شخص بزرگ بهره‌مند شده است، به او نعمتی از هر دو دنیا خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر کسی که از طعم نواله‌ای بهره‌مند شود، آن نواله به صد نفر دیگر نیز سود می‌رساند.

هوش مصنوعی: موجودات مختلف مانند انسان‌ها و پری‌ها به شوق و هیجان می‌رقصند و از خوشحالی کنار سفره‌ی او جمع می‌شوند، و همین که صدای بانگ و دعوت به گوش می‌رسد، شور و شوقشان بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای خورشید، اگر پرتوهای تو بر زمین بیافتد، آن خاک از ذره ذره‌اش تا اوج آسمان بالا می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که نور طلایی‌ات بر من می‌تابد و مانند سایه‌ات، بلای سیاه از پشت سرم به من نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کس که با خشم تو دچار مشکل شد، زندگی‌اش به سوی نابودی کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جا که براق و درخشندگی تیغ تو دیده می‌شود، گویی که شعله‌ای از نفس یک اژدها در آنجا به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: دشمن تو هیچ‌وقت به تو نمی‌رسد، مانند اینکه گیاهی بخواهد به درخت سدر برسد.

هوش مصنوعی: هیچ کسی به بزرگی تو نمی‌تواند از بخشندگی‌اش حرف بزند، چون این نعمت بزرگ فقط از گنجینه الهی به تو داده شده است.

هوش مصنوعی: وقتی گلبرگ‌های گل دیگر باقی نماند و هیچ کس دامنش از طلا خالی نباشد، آنگاه دست بخشش تو به شاخه سخاوت خواهد رسید.

هوش مصنوعی: در هر جایی که این گدا برای دریافت نعمت و کمک سؤال کرده، هیچ‌کس غیر از تو درباره بخشش و کرم تو صحبت نکرد. این گدا به تو رسید و به دیگران توجهی نداشت.

هوش مصنوعی: زمانی که رحمت تو مانند بارانی از عطا بر زمین فرود آمد، هر جا که این رحمت رسید، سبزه‌ها به هزار زبان شیرینی و شکرگزاری سخن گفتند و شادابی و طراوت را به نمایش گذاشتند.

هوش مصنوعی: عیسی لحظه‌ای از وزش باد جان گرفت و روحی بخشید از آن ذره‌ای که از راه تو به باد رسید.

هوش مصنوعی: در کنار کسی که به خاطر تو به خاک پای تو می‌افتد، هر کس به سایه او برسد، به عظمت و مقام او دست یافته است.

هوش مصنوعی: من انسان ناچیزی هستم و اگر شعرهایم به اوج بلندی برسند، آن به خاطر شماست که مرا به این موفقیت رسانده‌اید.

هوش مصنوعی: هر کسی به اندازه و ظرفیت خود، هدیه‌ای از خوبی‌ها و ستایش‌ها می‌آورد و به درستی برای او قیمتی ندارد.

هوش مصنوعی: اهلی به آرزوی تو جان خود را فدای کرد و در نهایت به سوی عدم رفت و به سرزمینی جاودانه رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که نمی‌توانم به خوبی وصف تو را بیان کنم، بهتر است سخن را کوتاه کنم، چون زمان دعا فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زندگی ادامه دارد، تو باید بمانی، زیرا روزگار به امید تو به آمال و آرزوهایش خواهد رسید.