هوش مصنوعی: خدایا، آیا این مکان جایی است مانند باغ و گلستان یا نشانه‌ای از گردشی از آسمان؟

هوش مصنوعی: چشم مردم در حیرت است که آیا مژه‌های نازک و زیبا از نقش چشمان او دوخته شده‌اند یا نه.

هوش مصنوعی: به دور این خیمه نگاه کن که به خاطر عظمتش، مانند پارچه‌ی اطلس، گنبد آسمان دامنش را گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که خانه‌ی دوست به خیمه‌ای تبدیل می‌شود، دل به واسطه‌ی این ارتباط محکم، زندگی و جانش را در آن می‌بیند.

هوش مصنوعی: طوقی که دور گردن آن فرد حلقه شده، نشانه‌ای از بندگی و سرسپردگی به دشمنان است، و میخ او به نوعی به عقیده یا نگاه آن‌ها اشاره دارد که به چشم‌ها و دیدگاه‌هایشان مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: با وجود تمام تزیینات و زیبایی‌هایی که وجود دارد، سایه‌ای از آرامش و ثبات در برابر مشکلات و ناهنجاری‌ها به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: آسمان مانند یک چادر بزرگ است و نور خورشید زیر این چادر قرار دارد.

هوش مصنوعی: شاه اسماعیل مانند خورشیدی درخشان است که از آسمان برتری و شرف خود تابیده است.

هوش مصنوعی: در کنار پادشاهی که بر تخت سلطنت نشسته، تمام مخلوقات و حتی بلندترین مقام‌ها نیز در اختیار او هستند.

هوش مصنوعی: اگر خیمه‌اش را باز کند، زیبایی و شکوهی به وجود می‌آید که مانند طاووس و بهشت است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، برای شادی او باده بیاور که پاهایش مانند گل‌های زرین درخشان است.

هوش مصنوعی: خورشید در آسمان، زندگی‌بخش و درخشان است، و این حقیقتی واضح است که نیازی به پنهان کردن ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به کسی هشدار داده می‌شود که از زیر سایه یک شخص بزرگ و مهم خارج نشود، زیرا در آن سایه، نعمت و زندگی واقعی وجود دارد. بودن در کنار آن فرد به معنای بهره‌مندی از موهبت‌ها و خوبی‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر هزار زبان هم داشته باشیم، باز توصیف او به اندازه صد هزار زبان دیگر نیاز دارد.

هوش مصنوعی: چادر قدرت او همچنان بر روی زمین برپاست و تا ابدیت پایدار خواهد ماند.