ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آنکه به هجران تو از جان سیرم</p></div>
<div class="m2"><p>وز دوری رویت از جهان دلگیرم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از غیر تو دست بنده دستم بربست</p></div>
<div class="m2"><p>وز مهر تو خلخال بپا زنجیرم</p></div></div>

شمارهٔ ۹ - سیب

ای آنکه به هجران تو از جان سیرم
وز دوری رویت از جهان دلگیرم
از غیر تو دست بنده دستم بربست
وز مهر تو خلخال بپا زنجیرم

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از احساس عمیق دل‌تنگی و ناامیدی خود به خاطر دوری معشوق سخن می‌گوید. او از بی‌تابی و رنجی که از جدایی می‌کشد، ابراز می‌کند و بیان می‌دارد که جز عشق معشوق، هیچ چیز دیگری را نمی‌تواند تحمل کند. بغض و زنجیر دل‌تنگی او، به سبب محبت به معشوق، او را به شدت آزار می‌دهد.

شمارهٔ ۷ - دست بنده و خلخال

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر دوری‌ات از زندگی خسته‌ام و از نبودن روی تو در این دنیا ناراحتم.

ای آنکه به هجران تو از جان سیرم

وز دوری رویت از جهان دلگیرم

هوش مصنوعی: به جز تو هیچ کس دیگری نمی‌تواند مرا در کنترل خود داشته باشد و به خاطر محبت تو، زنجیری به پایم بسته شده است.

از غیر تو دست بنده دستم بربست

وز مهر تو خلخال بپا زنجیرم

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده