ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۴۸ - لیمو

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای گل خجل از طراوت بستانت</p></div>
<div class="m2"><p>از چرخ گذشته نعره مستانت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بهر تو لیمو بفرستم یعنی</p></div>
<div class="m2"><p>سیرابم کن ز لیموی بستانت</p></div></div>

شمارهٔ ۴۹

ای گل خجل از طراوت بستانت
از چرخ گذشته نعره مستانت
از بهر تو لیمو بفرستم یعنی
سیرابم کن ز لیموی بستانت

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با بیان زیبایی‌های گل و بستان، به طراوت و شادابی آن اشاره می‌کند. او می‌گوید که به خاطر زیبایی‌های تو، می‌خواهد لیموهایی از بستانن بفرستد تا از طراوت و نعمت‌های آن بی‌نصیب نماند و از آن سیراب شود.

شمارهٔ ۴۷

شمارهٔ ۴۸ - لیمو

هوش مصنوعی: ای گل، از زیبایی و طراوت باغت شرمنده‌ای، چونکه دنیای گذرای هستی صدای شاداب و زنده‌ات را به چالش کشیده است.

ای گل خجل از طراوت بستانت

از چرخ گذشته نعره مستانت

هوش مصنوعی: به خاطر تو، لیمو به تو می‌فرستم، یعنی مرا از لیموهای باغت سیراب کن.

از بهر تو لیمو بفرستم یعنی

سیرابم کن ز لیموی بستانت

شمارهٔ ۴۸ - لیمو

اطلاعات

برگردان به زبان ساده