هوش مصنوعی: با نام خالق هستی و موجودات، این جامه را بدون تار و پود درست کرده است.

هوش مصنوعی: بر روی آب فرشی گسترده و بر روی آن، چادر یک انسان برپا شده است.

هوش مصنوعی: خداوند انسان را از خاک آفرید و با دور کردن آن از شیطان، علم و دانش را به او عطا کرد تا به دور از فریب و نیرنگ زندگی کند.

هوش مصنوعی: عقل و هوش انسان باعث شد که او را از خاک بیافریند و به او جامه‌ای از مادیات بدهد.

هوش مصنوعی: اولین منبع و اصل خلقت، خداوندی است که خرد و عقل را آفریده است و اوست که به حق، راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: در میان فروشندگان با دانش و صاحب هنر، هیچ‌کس گوهر ارزشمندی چون سروش را ندیده است.

هوش مصنوعی: دل‌های روشن و پاک را به بهشت می‌برد، ولی کسانی که ناپاک و بد هستند را به جهنم می‌کشاند.

هوش مصنوعی: قانون و اصول دین، از این گنجینه بهره‌مند شد، و روش‌های باطنی و معنوی نیز از این پیوند و زیبایی برخوردار گشت.

هوش مصنوعی: ماه و خورشید در این آسمان تنها نشانه‌هایی هستند. آسمان در واقع مانند نردبانی است که پایه‌ای در دل خود دارد.

هوش مصنوعی: با علم و دانش، کارهایت را به پایان برسان، زیرا هر کسی بر اساس اعمالش مورد توجه و قضاوت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خداوند بر آن مرد بزرگ رحمت و سلامتی باد که در امور دینی خود از مقام بالا به سمت مردم نازل شده و به آنان نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: به دستور خداوند، از آسمان‌ها فرشتگان آمده و به‌سوی زمین حرکت کردند.

هوش مصنوعی: در شب یلدا، چراغی در باغ روشن شد و زیبایی آن باعث شد تا صف‌های ابرها و پرندگان سیاه تحت تأثیر قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: یک نامه آسمانی به دست او آمده که در آن رازهای بالا و پایین زندگی نوشته شده است.

هوش مصنوعی: همه اسرار بین دو نفر پنهان است، مانند اینکه شیرینی در شکر مخفی است.

هوش مصنوعی: رازهای عمیق زندگی به نوعی جادو وابسته است که می‌تواند روح را از قید و بندهای جسم آزاد کند.

هوش مصنوعی: کلید این گنج پنهان و درخشان در دست عددهای هفت و پنج قرار دارد.

هوش مصنوعی: فرماندهان او همه افرادی هستند که با صفا و صداقت، رازهای او را حفظ می‌کنند.

هوش مصنوعی: نخستین پسر عم بزرگوارش، تاج و زیبایی‌اش فرش و خاک پای اوست.

هوش مصنوعی: علی، که فرزند ابوطالب است، بر نیروهای شر و دشمنان غالب و پیروز است.

هوش مصنوعی: اگر ستاره‌ای نورانی نباشد، نمی‌توان آن را مشاهده کرد. همچنین، چرخ دنده‌های بزرگ و قوی هم به همین صورت هستند؛ اگر نور و روشنی وجود نداشته باشد، دیده نخواهند شد.

هوش مصنوعی: شگفت‌زده‌ام که چطور آن ماه درخشان نوری را بر روی خاک تاریک می‌تاباند.

هوش مصنوعی: چطور می‌توان در این قصر زیبا جا گرفت، در حالی که هیچ‌کس نمی‌تواند دریای وسیع را در یک کوزه جای دهد؟

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان با موجودات خطرناک و افرادی بی‌فایده زندگی کرد؟ چگونه می‌توان رنج‌ها را تحمل کرد و برای مصیبت‌ها اشک ریخت؟

هوش مصنوعی: ای شاهی که حتی تاج و تخت هم ندیده‌ای، اما همچنان پیروز بخت هستی.

هوش مصنوعی: در این جهان تو فرمانروایی و در دنیای دیگر نیز تو قاضی و داور خواهی بود.

هوش مصنوعی: خداوند بر ذات و طبیعت تو درود فرستد، بر آن باغ و زمین زراعی که از آن توست.

هوش مصنوعی: بر روی آن گل‌های زیبا و معطر، همچون لاله و سوسن و گلشنبلید، و همچنین بر درختان سرسبز و مغروری چون سرو و شمشاد و بید.

هوش مصنوعی: این جمله به ستارگان و سیارات اشاره دارد و می‌گوید که بهرام، کیوان و خورشید نمادها و تجلیات زیبایی هستند که با ماه، تیر، برجیس و ناهید همراه‌اند. این‌گونه به نظر می‌آید که هر یک از این نام‌ها نماد شخصیتی هستند که در کنار هم جلوه‌ای فوق‌العاده و بی‌نظیر را تشکیل می‌دهند.

هوش مصنوعی: به آن معشوقه‌ی نیکو و زیبا که در انتظار تو است، همانند میوه‌های شیرین دل تو می‌باشد.

هوش مصنوعی: در آن مکان هیچ چراغی نیست که از چهار جهت آنجا را روشن کند، نه در بام و نه در کوچه.

هوش مصنوعی: خداوند ویژه‌ای که در سرزمین دین قرار دارد، قبله هشتم و مکان هفتم را فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: علی بن موسی بن جعفر، چهره‌ای دارد که مانند خورشید در آسمان درخشان است و هیچ‌گاه نورش کم نمی‌شود.

هوش مصنوعی: سمن‌ها و گل‌ها در باغی که او در آن سکونت دارد، به عطر و بویی شبیه به طراوت و زیبایی آهوهایش تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: بهشت بخشی از مقام و منزلت اوست و بهار نشانه‌ای از کرم و لطف اوست که ما از آن بهره‌مند می‌شویم.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بخشنده، به من داد کن که تو گره‌ی چنگال آرزوهایم را باز کردی.

هوش مصنوعی: دو سال است که من در خاک تو زندگی می‌کنم و بر روی قبر مبارک تو بوسه می‌زنم.

هوش مصنوعی: دل آرام و شاداب او در زیر سایه درخت بید، پر از امید به توست.

هوش مصنوعی: حال که سال سوم فرا رسیده است، من با نیاز و درخواست در درگاه تو آمده‌ام.

هوش مصنوعی: در دستم هیچ هدیه‌ای جز سلام نیست و جز این سرم را به خاک تو نمی‌سایم.

هوش مصنوعی: در این دو سال، ای پادشاه، درختی را که برای تو کاشته‌ام، در سایهٔ حمایت تو رشد کرده است.

هوش مصنوعی: از درد و غم رهایی یافتم و توانستم از چنگال خطرناک مشکلات بگریزم.

هوش مصنوعی: در روزی تاریک و زشت، هیچ‌کس را ندیدم که فروردین و اردیبهشت را ببیند.

هوش مصنوعی: دو نامه را با زیبایی زینت بخشیدم، مانند بهاری که پر از رنگ‌ها، ترفندها، عطرها و نقش و نگار است.

هوش مصنوعی: با این عناوین، به نام دین مشغول کار شدم و همه چیز را با قلم ارژنگ چین (نوعی قلم قدیمی) انجام دادم.

هوش مصنوعی: از دیوانگی فاصله گرفتم و خود را از دست اهریمن نجات دادم.

هوش مصنوعی: با تأیید آیین پیامبران، من تمام جهان را از یک سوی آن تا سوی دیگرش به دست گرفتم.

هوش مصنوعی: اکنون سومین نامه آغاز شده و لبم با تدبیر همخوانی پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: تو درگاه آرزو و پناهگاه امیدی، من به درگاه تو پناه آورده‌ام.

هوش مصنوعی: من به جز تو هیچ پناهی ندارم و کسی جز تو به من راهنمایی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در این مکان مقدس، بیدار و هوشیار به دنبال سبزه و سرسبزی آمدم.

هوش مصنوعی: پناهی که در برابر دشمنان قرار دارد، مانند نوری است که در دل تاریکی می‌درخشد و باعث می‌شود تاریکی کمرنگ‌تر شود.

هوش مصنوعی: از شر اهریمن، که باعث بدشانسی‌ام شده، از جانم حفاظت کن در این روزهای دشوار.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که باغ من هیچ سایه‌ای ندارد و جز امید، چیزی برای سرمایه‌گذاری ندارم.

هوش مصنوعی: با شخصی که ساکت و خاموش است، صحبت کن و دل کسی که دلش گرفته را خوشحال و آسوده کن.

هوش مصنوعی: بر روی این گل که به خاطر باران جان داده، بوی خوش بهار بفرست.