هوش مصنوعی: روز جمعه، هنگامی که مرغ سحر صدا می‌زند، وقت آن می‌رسد که از روستای گروس بیرون بیاییم.

هوش مصنوعی: گله‌ای از گوسفند در سمت چپ او است و بز و میش در دور و برش پراکنده‌اند.

هوش مصنوعی: تیغه و سنگ، پرچم را به دوش یک بز گذاشته‌اند و این پرچم به دلیل زهر موجود در بز، به اهتزاز درآمده است.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به توصیف وضعیتی می‌پردازد که در آن انواع خواسته‌ها و آرزوها به تصویر کشیده می‌شوند. به طور کلی، بیان می‌کند که چگونه انسان‌ها و موجودات دیگر در مسیر زندگی خود با چالش‌ها و موانع مواجه می‌شوند، و علی رغم تلاش‌هایشان، ممکن است دچار سردرگمی یا ناامیدی شوند. در واقع، می‌توان آن را دعوتی به دوری از ناامیدی و تلاش برای غلبه بر مشکلات دانست.

هوش مصنوعی: همانطور که سوارکاری از تکه‌ای برمی‌خیزد و در میان مرغزارها به آرامی حرکت می‌کند، در واقع پوستی متعلق به مرغ را بر تن دارد.

هوش مصنوعی: وقتی به تهران رسید، دست از کارهای ناپسند برداشت و به انتقاد از ظلم و ستم پرداخت.

هوش مصنوعی: میوه‌هایش از ساوه، سیب‌هایش از خمسه، قندش از روسیه و چای‌اش از نمسه تهیه می‌شود.

هوش مصنوعی: عطر خوشی از چین می‌آید، شکر از اهواز تهیه می‌شود، پشمک معروف یزد را داریم و شراب ناب شیراز هم مشهور است.

هوش مصنوعی: پسته از دامغان و لیمو از اصفهان به بازار آمده‌اند.

هوش مصنوعی: یک نفر کوزه‌ای پر از دوغ آورده، دیگری نیز کوزه‌ای پر از زنجبیل آماده کرده است.

هوش مصنوعی: یک نفر یک اسب و کالسکه می‌دهد، اما دیگری از چیزهایی مانند کشک و روغن و مسکه صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: یک نفر کیسه‌ای پر از وسایل و ابزارگرانبه، و نفر دیگر چیزهایی برای سرگرمی و بازی آورده است.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به راحتی و آسایش در خواب و استراحت شده است. بالش نرم و بستر راحت از نشانه‌های آسایش است و فضایی را به تصویر می‌کشد که در آن همه چیز برای استراحت مطلوب و گرم فراهم است.