هوش مصنوعی: تا کی و چند باید در این دنیا به سر ببریم و دل‌مان را محبوس نگه‌داریم؟

هوش مصنوعی: لباس جاودانی بپوش و شراب ارغوانی را بخواه و بنوش.

هوش مصنوعی: تا به آسمان پرواز کنی، باید از قید و بندها آزاد شوی و محدودیت‌ها را کنار بزنی.

هوش مصنوعی: اراده کن که به راه بیفتی، زیرا مدت زیادی است که دوستانت در انتظار دیدن تو هستند.

هوش مصنوعی: گفتم ای جان، خوش آمدی! اما من آن کسی نیستم که به تو بگویم آرام باش.

هوش مصنوعی: من به خاطر اینکه در این مکان غم‌انگیز بسر می‌برم، چنان گرفتار شده‌ام که هم پایم در بند است و هم جسمم به زنجیر درافتاده.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی باغ من، نه جغدی در ویرانه است، و نه همراهی از افراد بیگانه با خود دارم.

هوش مصنوعی: درخشی از زیبایی و نور الهی در وجود من است، که مانند آتش کوه طور می‌تابد و شرقی از نور را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: من در آتش فتیله می‌سوزم و در عطر گل آرامش می‌یابم، همچنین در آب جو جاری هستم.

هوش مصنوعی: من مانند آفتابی هستم که درون آیینه انعکاس یافته، هوش و خردم در مغز و محبت و عشق در قلبم وجود دارد.

هوش مصنوعی: در حال حاضر به شدت تحت فشار و رنج هستم و آرزو می‌کنم کسی باشد که کمکم کند و مرا از این وضعیت نجات دهد.

هوش مصنوعی: اگر زودتر از این بند رها شوم، شادی و جان خود را به تو می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی با دلخوری زندگی کنی یا با تلخی، بدان که زندگی مانند ماه کامل است که در حال زوال است.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که به سن و سالت افزوده شده باشد، چه به هفتاد رسیده باشی یا کمتر، باز هم باید به پیش بروی و حرکت کنی.

هوش مصنوعی: اما موجودیت به نابودی نمی‌رسد و آن که وجود ندارد، نمی‌تواند موجود شود.

هوش مصنوعی: همیشه وجود دارد و همیشه خواهد بود، ولی نبودن آرامش را از وجود و عدم گرفت.

هوش مصنوعی: شمع خاموش شد، اما هنوز نوری وجود دارد و این نور در جایی قرار دارد که از چشم تو پنهان است.

هوش مصنوعی: اگر در جایی روشن و تابناک قرار بگیری، همه نورهایی که اطرافت هستند را به وضوح خواهی دید.

هوش مصنوعی: باران که به زمین می‌رسد، دوباره به جوی‌ها و چشمه‌ها سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به جیحون بروی مثل مرغابی، در آنجا می‌توانی همه قطره‌ها را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی پس از سکوتی طولانی، لباس کلام جاودانی را بر تن کنی، باید آماده باشی.

هوش مصنوعی: حرفی بزن که باعث برکت در روزی شود و در پیش خداوند و اهل حق به یادگار بماند.

هوش مصنوعی: اگر در شرایطی هستی که مانند فردی مست و غافل هستی، بهتر است ساغری به تو داده شود تا شاید به حالت هوشیاری برگردی. اگر این ساغر از دستان تو بیفتد، بدان که باید به خود بیایی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که باید در زندگی خود، حتی زمانی که در وضعیت دشواری به سر می‌بریم، امید و روشنی را حفظ کنیم. با وجود چالش‌ها، باید تلاشی کنیم تا فضای زندگی‌مان را روشن و پر از انرژی مثبت کنیم.

هوش مصنوعی: اگر شمع خاموش شود و شراب بریزد، سقف می‌شکند و بند چادر پاره می‌شود.

هوش مصنوعی: بلبل از باغ رفت و گل پژمرد، در واقع یعنی وقتی که بلبل از باغ رخت برمی‌بندد، گل نیز از زیبایی و طراوتش کاسته می‌شود و پژمرده می‌گردد. این بیان نشان‌دهنده‌ی وابستگی عمیق میان زیبایی و نشاط موجودات در طبیعت است. وقتی یک عنصر مهم از میان برود، دیگر عناصر نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند و دچار تغییرات ناخوشایند می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر تو بمانی، فقط آه و ناله و دود می‌ماند و نه نامی باقی می‌ماند و نه از عشق و جنون چیزی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: به تو آفرین می‌گویم، ای استاد، که با نصیحت خوبتان مرا هدایت کردی.

هوش مصنوعی: خواستم که از عشق و احساسات خود بنویسم و دفتر خاطراتی پر از یادها و نوشته‌های زیبا بسازم.

هوش مصنوعی: من دو ساعت است که این شعرها را نوشتم، مانند آبی که زندگی‌بخش است.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای تقدیم کردم به آقایی که او را مانند گوهر ارزشمند می‌دانم و سرنوشتش به خوبی رقم خورده است.

هوش مصنوعی: صاحب فضل و کرامت، صاحب مقام و ارزش، نظیر ستارگان روشن و ماه زیبا، فرزند نسل برجسته است.

هوش مصنوعی: میر درویش شخصیت را پرورش داده و فضیلت را به اوج خود رسانده است.

هوش مصنوعی: بوستان کرم، باغی از خوبی‌ها و فضایل است که به خیر زاده نصر و نسبت به نصیر تعلق دارد. این مکان نمایانگر مفاهیم مثبت و ارزشمندی است که در آنجا جمع‌آوری شده‌اند.

هوش مصنوعی: گفتم که در شناخت حق و حقیقت، نباید به نکات جزئی و سطحی توجه کرد، بلکه باید به وجود و هستی اصلی و بنیادی آن پرداخت.

هوش مصنوعی: من تا حاجتی به درگاهش ببرم، دل و چشمانم را نیز به سوی او می‌فرستم.

هوش مصنوعی: هرچند که این حرف نباید گفته می‌شد، اما حقیقتی وجود دارد که نیاز به درک و توجه دارد.

هوش مصنوعی: دوست چیزی به من هدیه داده که فقط اندکی از آن باقی مانده و باقی‌مانده‌اش شبیه مغز است که درون پوست قرار دارد.

هوش مصنوعی: هرچند سخن حق یکی است، اما در جهان، برداشت‌ها و تفسیرهای مختلف از آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم قلم را آزاد کنم یا چطور می‌توانم در کوزه‌ای دریا بریزم؟

هوش مصنوعی: من به خاطر نادانی، از خودم ارزش و نورانیتم را در آسمان و در قطره‌ای در عمان به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: هدیه من را با لطف خود قبول کن و اگر اشتباهی از من سر زده، به آن توجه نکن.

هوش مصنوعی: وقتی درب‌های علم و دانش را به روی تو بگشایم، می‌بینم که به اندازه بیش از صد هزار کتاب مطلب و دانش وجود دارد.

هوش مصنوعی: من این عروس تازه را در روز سیزدهم از ماه شهریور آراستم و زیورهایش را به او بخشیدم.

هوش مصنوعی: سال و ماه آن را از زمان قدیم بشمار، سپس به عدد هشتاد و یک، دویست و هزار اضافه کن.

هوش مصنوعی: در روز شنبه، بیست و دوم ماه، این شراب را در کوزه تهیه کردم.

هوش مصنوعی: در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی، در ماه محرم، زمانی که ماه نو دیده می‌شد.

هوش مصنوعی: از محاسبه جمل که گذشت، به دنبال وجودِ کار و بیکاری در سال‌ها رفتم.

هوش مصنوعی: دوست از ابتدا تا انتها همچون فرمان خدا، پایان را به بهترین شکل رقم می‌زند.