هوش مصنوعی: صبحگاه، مانند ستاره‌ی روشنی که از تاریکی شب بیرون می‌آید، به آرامی و با احتیاط نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: خورشید مانند عابدی با چهره‌ای زرد به زمین افتاد، در حالی که در خانقاه آسمان به سجده رفته است.

هوش مصنوعی: زمانه بر ابداعات و زیبایی‌های جهان، زینت و جلوه‌ای از دنیای فروشگاه‌ها به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه شرق با شمشیر ستاره‌ها را از آسمان پایین بیاورد، در دل ابرهای تاریک هم می‌تواند آن را شیری کند.

هوش مصنوعی: گروه زیادی همچون رودخانه‌ای خروشان و کوهی پرجوش و خروش به سوی تو حمله‌ور شدند.

هوش مصنوعی: شجاعان با دلیری و اراده به میدان نبرد رفتند و برای مقابله با دشمن، شمشیرهای خود را آماده کردند.

هوش مصنوعی: شخصی بی‌ارزش و بدجنس وجود دارد که با سخن‌چینی و بدبختی‌هایش، حال و هوای بدی به دیگران می‌دهد.

هوش مصنوعی: در این شعر به شخصیتی اشاره می‌شود که به او لقب ناپسندی داده شده و به نوعی به نقش منفی او در ارتباط با بانوی موردنظر اشاره دارد. این فرد به عنوان یک خبرچین یا جاسوس در دنیای او عمل می‌کند و نقشی نامطلوب ایفا می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی او از وضعیت گذشته آگاه شد، با این داستان دلی پر از احساسات و یادها را در سینه خود جمع کرد.

هوش مصنوعی: به سرعت وارد قلعه شد و فریاد زد که ای بانوی کج‌نهاد!