شمارهٔ ۹۷
ز«ده مویز» کسی کو طلب کند گندم
چو ابلهی است که جوید ز یاسمین گشنیز
مویز زاده تاک است و نان سلاله خاک
نژاد خاکی خوار است و نسل تاک عزیز
به حکم آنکه خدایم ز اولین فطرت
بداده دانش و فرهنگ و هوش و رای و تمیز
ز«ده مویز» نخواهم از این سپس گندم
ولیک خواهم آب گشاده را ز مویز
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ز«ده مویز» کسی کو طلب کند گندم
چو ابلهی است که جوید ز یاسمین گشنیز
هوش مصنوعی: اگر کسی از «ده مویز» گندم بخواهد، مانند آدمی است که از یاسمین، گشنیز طلب میکند.
مویز زاده تاک است و نان سلاله خاک
نژاد خاکی خوار است و نسل تاک عزیز
هوش مصنوعی: انگوری که به وجود آمده از درخت انگور است و نان، حاصل تلاش و زحمت زمین است. انسانها به خاطر خاستگاه خاکی خود، ممکن است در زندگی دچار ضعف و ناتوانی شوند، اما نسل درخت انگور، دلیل ارزشمندتری دارد و عزیزتر است.
به حکم آنکه خدایم ز اولین فطرت
بداده دانش و فرهنگ و هوش و رای و تمیز
هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که به خاطر اینکه خدا از ابتدا به من استعداد و فهم و دانایی ارزانی داشته است، من میتوانم درک و تفکر کنم و تصمیمات درست بگیرم.
ز«ده مویز» نخواهم از این سپس گندم
ولیک خواهم آب گشاده را ز مویز
هوش مصنوعی: من دیگر از «ده مویز» خواهان گندم نیستم، اما برایم آب گشاده را از مویز میخواهم.