هوش مصنوعی: ای خدا، در این ایوان خوش یمن و زیبای تو، پاینده و خوشبختی با شادابی و پیروزی همراه باشد.

هوش مصنوعی: داستان از این قرار است که دست تو مانند قلمی است که با عطر خوش عنبر آمیخته شده و سخنانی ارزشمند را به تصویر می‌کشد. تو به مانند یک دانش‌آموز، معرفت و دانشی را به دیگران منتقل می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای کاش از طریق خدمت به تو، به دانش و حکمت دست یافته‌ام.

هوش مصنوعی: در روز نوروز، به خاطر تبریک سال نو، زمین را بوسیدم و این کار را با شادی انجام دادم.

هوش مصنوعی: در روز دوم هم، به دور کاخ زیبا و دلنشین، گردشی کردم.

هوش مصنوعی: متأسفانه، احساس ناراحتی و اندوه دارم که در سه مرحله از زندگی‌ام، به خاطر تقدیر خود، دچار درد و زاری شدم.

هوش مصنوعی: سپس این شعر را به پاس تبریک تو نوشتم، مانند عقدی که از سنگ‌های قیمتی مثل عقیق و لعل ساخته شده و موفقیت‌آمیز است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که درخت عقل وجود دارد، از خودت غافل نشو و تا زمانی که شعله‌ی هوش درونت می‌سوزد، مراقب خودت باش.

هوش مصنوعی: پرچم اراده‌ات را از طرف جدی برافراشته کن و چراغ رحمت را از وجود مردانگی روشن کن.

هوش مصنوعی: امیدوارم سرنوشتت خوب و شانت خوش یمن باشد، سال و ماهت مبارک و ایام خوشی داشته باشی.