هوش مصنوعی: در این لحظه‌های خوش و شاد، زمان‌هایی مانند عید قربانی، عید غدیر، روز جمعه و عید نوروز فرامی‌رسند.

هوش مصنوعی: چهار عید خوش و مبارک فرارسیده که هر کدام با خود خوشبختی و شانس آورده‌اند.

هوش مصنوعی: چهار بشارت امید و خبر شادی، چهار شب زندگی‌بخش و صبح روشن‌کننده دل‌ها.

هوش مصنوعی: سال جاری بیشتر از پارسال غنیمت است و نعمت امروز بهتر از نعمت دیروز رسیده است.

هوش مصنوعی: سنبل با گیسوی پیچش و نرگس با نگاه نافذی که دل را می‌برد، به زیبایی توصیف شده‌اند. این دو در کنار هم، تصویری از عشق و جذابیت را به نمایش می‌گذارند که می‌تواند دل هر کسی را متوجه خود کند.

هوش مصنوعی: نیمه شب، مرغ شب در باغ حضور پیدا کرد و هنگامی که صبح شد، به چمن رفت و آن را پررنگ و خوشبو کرد.

هوش مصنوعی: برد با سختی و استقامت، حتی اگر مانند کمان باشد، اما در جنگ با دشمنان انتقام‌جو، به راحتی فرسوده و خسته می‌شود.

هوش مصنوعی: همه غم‌ها و اندوه‌ها را کنار گذاشت و در دل خود تنها چیزی را که احساس درد و سوگواری می‌کرد، همراه خود برد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی وداعی دل‌انگیز را توصیف می‌کند. در اینجا به محبوب اشاره شده که در صبح بهاری با شوق و شگفتی دیده می‌شود. آتش و شور ناشی از نوشیدن شراب قرمز رنگ، حالتی گرم و جاندار به این وداع می‌بخشد و نشان‌دهنده احساسات عمیق و عشق عاشقانه است.

هوش مصنوعی: دانهٔ سیاه که بر لب توست، مانند دانهٔ اسپند است که در آتش قریحه می‌سوزد.

هوش مصنوعی: عسل جاودانگی را با نوشیدنی عشق ترکیب کن و از عاقلانه بودن وفاداری را از اهل دانش یاد بگیر.

هوش مصنوعی: تو خود را از غرور و خودخواهی کنار بگذار و در سایه عشق، برای آینده‌ات ذخیره‌ای گردآوری کن.

هوش مصنوعی: بوالحسن، آن پادشاهی است که به سبب بخشش و قدرتش نوری درخشان در جهان پدید آورده و تأثیری سوزان و ماندگار بر جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: جهان به دور او می‌چرخد و از او به وجود آمده است؛ شب به خاطر او شب می‌شود و روز نیز به خاطر او روز می‌گردد.

هوش مصنوعی: صبح دوم با زیبایی‌هایش شادی‌بخش است و عقل نخست از ویژگی‌هایش به ما درس می‌دهد.