هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، تو که با الطاف و بخشش‌هایت زمین را سیراب کرده‌ای و نیازهای مردم را برآورده می‌کنی.

هوش مصنوعی: خورشید از چهره‌ی تو تابیده و نور آسمان به درگاه تو آمده و عبادت کرده است.

هوش مصنوعی: آب که از جوی خارج شده را امیدوار باش که تو بتوانی دوباره آن را به جوی برگردانی.

هوش مصنوعی: تو امید را همچون گلی به من هدیه دادی و با این کار، آتش اشتیاق را در درونم روشن کردی.

هوش مصنوعی: آب و نان تو از زمین تأمین می‌شود و این بر عهده‌ی زحمتکشانی است که زمین را آبیاری کرده و نان می‌پزند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، داستان من را بشنو و بدان که این سخنان واقعی هستند و نه فقط به صورت کنایه و تعبیر.

هوش مصنوعی: سه ماه پیش، زمانی که شوق و اشتیاق در دل به وجود آمد، به مانند قلمی که در دست دارد، از درگاه تو اجازه و مجوزی دریافت کرد.

هوش مصنوعی: گاهی مانند ماهی در آب به شنا کردن مشغولم، و گاهی مانند سیمرغ در آسمان پرواز می‌کنم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که در شناخت تو و معرفت در مدح و ستایشت، به یک درک عمیق و همدلانه نرسیم، نمی‌توانیم به درستی تو را بشناسیم.

هوش مصنوعی: پوشش تو مانند دواتی است که محکم، وسیع و طولانی است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که سخن یا شعر گویا و زیبا مانند نغمه‌ای از نی نیست، بلکه مانند ستاره‌ای درخشان است. همچنین، نسبت به دلبر زیبا و محبوبی که با طنازی و جذابیتش نظرها را به خود جلب می‌کند، توصیف می‌شود. به‌طور کل می‌توان گفت که اشعار و احساسات عمیق و دل‌نشین هستند و نشان‌دهنده زیبایی و جذابیت خاصی در زندگی‌اند.

هوش مصنوعی: چهره‌های زیبا از روم و فرانسه، نشانه‌ای از غیرت و مظاهر هنر و زیبایی چینی‌ها را به یاد می‌آورند.

هوش مصنوعی: عروسی که به تازگی برپا شده، با فضلت و خوبیت تو، به حدی زیبا و با شکوه است که مانند جهازی نفیس برای یک دختر باکره است.

هوش مصنوعی: مرد بزرگواری به نام سعدالملک که نسب و نسبتی والا دارد، در نزد تو به عنوان کسی که رازها را می‌داند حضور دارد.

هوش مصنوعی: محبت و عشقی که نسبت به تو دارم، باعث شد تا شعر و نغمه‌هایی که از دل برمی‌آید را به تو هدیه کنم و به واسطه آن، احساسات و اندیشه‌های خود را به تو منتقل کنم.

هوش مصنوعی: مدتی به امید پیدا کردن انسانی همدل و همراه در زندگی گذراندم و به دنبال همدمی انتظار کشیدم.

هوش مصنوعی: خار در چشم و خاری در پهلو، مانند حاجی‌ای که در راه حجاز در حال دویدن است.

هوش مصنوعی: شبی صدای دلچسبی از سعدالملک به گوشم رسید که مرا تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: برای تو هدیه‌ای از جانب خداوندی مهربان و با نوازش به دست آمده است.

هوش مصنوعی: خوشحال شدم از این خبر که در آن شب نه برگ و نه سازی وجود داشت.

هوش مصنوعی: گفتم اکنون خانه درویش به مانند مغازه فروشنده لباس خواهد شد.

هوش مصنوعی: فردی که از دسیسه‌های آسمان بی‌خبر است و خیال می‌کند از ترفندهای زندگی در امان است، در واقع در دام فریب‌های سرنوشت قرار دارد.

هوش مصنوعی: از زمانی که غم در دل وجود داشته، مانند زخم عمیق و دردناک است.

هوش مصنوعی: پیام دوباره سعدالملک رسید که شش تیرانداز به هفت تیرانداز تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی اشاره به ارزش و اهمیت یک گنجینه یا دارایی دارد که در اختیار کسی قرار گرفته است. فردی که این گنجینه را در دست دارد، به نوعی مالک یک چیز بسیار با ارزش و خاص است. از طرفی، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که پاسخ به یک سوال یا درخواست، نیاز به درک و درایت خاصی دارد، به طوری که تنها یک فرد خاص می‌تواند به آن پاسخ دهد. این نکته نیز مطرح شده که برخی چیزها تنها برای افراد خاصی قابل درک و ارزشمند است.

هوش مصنوعی: آن زری که شاه به او عطا کرده بود، شعله‌های آتش را تجربه کرد و دید که چگونه ذوب می‌شود.

هوش مصنوعی: او در اوج گرسنگی و اشتها، خوردن را آغاز کرد و هر چه در دسترسش بود را با ولع و سرعت خورد.

هوش مصنوعی: بخشش و سخاوت شاه مانند پرندهای زرین است که در اوج آسمان پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: ناگهان در آسمان، شاه غزال را همچون شهباز شکار کرد.

هوش مصنوعی: من و سلوای قوم بنی‌اسرائیل را به سیر و پیاز تبدیل کردند.

هوش مصنوعی: در باغ نه سیر و نه پیاز به امید دوست سبز نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: گفتم این شخص چگونه نزد پادشاه رفت و قابل اطمینان شد برای نگهداری گنج بی‌نظیر.

هوش مصنوعی: او گفت: از میان جمع خواجه‌ها بپرسید که حال او چگونه است، زیرا من خبرچین نیستم.

هوش مصنوعی: زندگی ها به سختی و در فقر سپری شده، در حالی که سال ها منتظر دریافتِ حقوق و مزایا هستیم.

هوش مصنوعی: بدخویان همانند والی کوفه و بی‌استعدادان مانند قاضی قفقاز هستند.

هوش مصنوعی: شخصی بی‌مولف و پست، غیرتی زرد و ریاکار دارد، که غم و اندوه خود را به دیگران منتقل می‌کند و از دیگران بهره‌کشی می‌کند. او سیمای خساست و حقارت را به نمایش می‌گذارد و به دیگران به طریقی ناپسند و زشت توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: معنای این بیت به این صورت است: کسی که به دنبال نیرنگ و فریب است، از راه‌های ناپسند استفاده می‌کند و حسود است، که می‌تواند خانواده‌ها را نابود کند و ارتباطات خانوادگی را خراب نماید.

هوش مصنوعی: خبرچین رئیس ده، همراه دزد، به جیب مردم دست می‌برد و کاغذ جعل می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که مانند خر در زیرو زبر زندگی می‌کند و تنها به کارهای بیهوده مشغول است، به جای پیشرفت و هدف‌گذاری، در وضعیتی ساکن و ناپایدار باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی با تواضع به زمین می‌افتد و به خاک می‌رسد، در عوض می‌تواند به بلندی‌ها و آسمان‌ها دست یابد و به موفقیت‌های بزرگ برسد.

هوش مصنوعی: اینک به خاطر ضربه‌هایی که به بدنش زده‌اند، حالش خراب شده و به شدت آسیب‌دیده است.

هوش مصنوعی: گفتم ای کاش افسوس و ناراحتی و حسرت بر آن همه سختی و تلاش و تلاطم داشتیم.

هوش مصنوعی: خداوند، تو هیچ‌گاه ستم را بر نتاب و نپسند. ای پروردگار که تو قدرت و بزرگی را عطا می‌کنی.

هوش مصنوعی: یک اسب قوی و بزرگ با پاهای نیرومند و گوش‌های بلند می‌تواند رخش را به راحتی از پای درآورد.

هوش مصنوعی: سگ چوپان به شکار شیر می‌رود و شیر عصبانی به سوی شکار گراز می‌دود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به در خانه‌ات نیاز دارد، از روی ناز و کبر آسمان نیز تحمل نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: یا به خادمت بگو که هدیه‌ام را بدون تأخیر به من برساند.

هوش مصنوعی: انسان نباید مانند مرغابی در این دریا و عمق غرق شود، فقط برای کسب مبلغ کمی.

هوش مصنوعی: اجازه بده که کسی راهی را بپیماید و بر روی خود برافراشته شود.

هوش مصنوعی: این نعمت را نادیده نگیرد و از ریشه و طمع دور شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که به من دستوری بدهی، مرا در کارهایم مورد توجه و اجازه قرار بده.

هوش مصنوعی: به محض اینکه شاه را بخواهم، بیتی از شعر شاعر نامی شیراز را به یاد می‌آورم. این شاعر با کلامش عشق و احساس را به زیباترین شکل بیان کرده است.

هوش مصنوعی: کسی که در لباس ناز و فریبنده زندگی می‌کند، از زحمات و سختی‌های دیگران بی‌خبر است.