شمارهٔ ۹
کاشکی بودی مرا طبعی چو قلزم در خروش
کاشکی بودی مرا فکری چو مینو با صفا
خامه ای از ارض طولش تا محیط آسمان
نامه ای از قطب عرضش تا به خط استوا
تا ستودم ذات پاکت را همی در خورد قدر
تا سرودم مدحتت آن سان که بایستی روا
شمارهٔ ۸ - نقل از روزنامه ادب سال سوم شمارهٔ سوم صفحه بیست و چهارم: ملک تجرید است بنگاهم که از روز ازلشمارهٔ ۱۰: فراموشم نشد پندی که میگفت
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
کاشکی بودی مرا طبعی چو قلزم در خروش
کاشکی بودی مرا فکری چو مینو با صفا
هوش مصنوعی: ای کاش، تو نیز مانند دریا در اوج خروش و جنبش، طبع و مزاجی داشتی و ای کاش، مرا فکری و اندیشهای پاک و زیبا مانند مینو میشد.
خامه ای از ارض طولش تا محیط آسمان
نامه ای از قطب عرضش تا به خط استوا
هوش مصنوعی: قلمی از زمین تا آسمان نوشتهای دارد که از قطب شمال تا خط استوا را در بر میگیرد.
تا ستودم ذات پاکت را همی در خورد قدر
تا سرودم مدحتت آن سان که بایستی روا
هوش مصنوعی: برای ستودن و توصیف پاکی تو، به اندازهای که شایستهاش است، تلاش میکنم و به طوری که سزاوار است، وصف تو را میگویم.