هوش مصنوعی: مردم می‌گویند که با بار گناهانت به در خانه‌ام بیا، چون در دویدن باید از در آگاهی و تدبیر دوری کنی.

هوش مصنوعی: گفتم ای نیکوکار، به جان من بیچاره آسیب نرسان، اگر به او چیزی ببخشم، به خاطر ندانمکاری اوست.

هوش مصنوعی: در بیابان ریگ‌زارها هر چه بر دل من ببارد و بر گناه‌هایم بیفزاید، با این حال بخشش و رحمت خداوند بر خطاهایم بیشتر است.

هوش مصنوعی: عفو و بخشش او مانند برق در آسمان است، و من با گناه خود چون ابری هستم که از برق شرمنده و خجالت‌زده شده‌ام، چرا که در برابر عظمت او جایی ندارم.

هوش مصنوعی: شخصی که دشمنی می‌کند، در واقع همدست بدخواهان پادشاه است و من نیز هیچ دوستی یا رابطه‌ای با دشمن پادشاه ندارم.

هوش مصنوعی: دل او به عشق و با شور و شوق کسی دیگر می‌تپد و به خود و جدایی‌هایش چندان اهمیت نمی‌دهد، هرچند که به ظاهر از خودخواهی و تعلقات دنیوی آزاد است.

هوش مصنوعی: به خدا قسم، ای سرور، از شرم تو به حدی رسیده‌ام که احساس می‌کنم در بدنم مانند جانداری می‌لرزد.

هوش مصنوعی: خداوند به تو نیرویی قوی و دلی روشن و پاک داده است تا با آن خوبی کنی و به اندیشه‌های نیکو بپردازی.

هوش مصنوعی: از این دل و دستان، نمی‌شود که بدی و شر به وجود بیاید. کسی که کعبه را می‌پرستد، هرگز به دنبال آتش‌پرستی نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: در درجات و ویژگی‌های ذاتی خود، یک میش هرگز نمی‌تواند به ویژگی‌های یک گرگ تبدیل شود. اما من بارها دیده‌ام که حتی گرگان بیابان هم در مواقعی می‌توانند به شکلی ظاهری شبیه میش‌ها عمل کنند.

هوش مصنوعی: تو با ذات و باوری نیکو و فضیلت‌هایی همچون بخشش و هنر آراسته هستی. تو کسی هستی که فطرت و دینت خوب و ارزشمند است.

هوش مصنوعی: با دل و قدرت و توانایی، نه با تکبر و سلطه، دلیران بر همه غلبه دارند و از فرمانروایان پیشی می‌گیرند.

هوش مصنوعی: دل تو پر از محبت و مهربانی است و دل ما پر از اندوه و غم. بنابراین، شایسته است که تو از ما دلجویی کنی و ما هم فقط می‌توانیم احساس ناامیدی کنیم.

هوش مصنوعی: به سوی تو آمدم ای جان، تا به خاطر خطاهایم پاداش بگیرم. اگر تو مرا نکشی، درویش به سختی خواهد مرد.

هوش مصنوعی: ای فرمانده، اکنون زندگی و مرگ سپاه به دست توست، که هر آنچه بگویی و هر چه بیندیشی، همین‌گونه خواهد بود.