هوش مصنوعی: دوست من، تو از چه جنبه‌ای به من نگاه می‌کنی؟ من چه بگویم وقتی که تو به خوبی از وضعیت دل من خبر داری؟

هوش مصنوعی: من در خدمت تو هستم و وظیفه‌ام اطاعت از دستورات توست، در حالی که تو مقام والایی داری و فرمانروایی.

هوش مصنوعی: زمانی که من به پایین‌ترین مستوى تواضع و فروتنی رسیدم، تو هم به مقام سلطنت و قدرت نزدیک شدی و هم در مقام هدایت و نهی قرار گرفتی.

هوش مصنوعی: دست من از محبت و رحمت تو دور نماند، اگر به خاطر خواسته‌ات حتی یک مو هم کم کنم.

هوش مصنوعی: تنها غم عشق توست که مشغله‌ی من است، و اگر از کوی تو دور شوم دیگر راهی ندارم و سرنوشت من فراموشی و ناشناسی است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و محبت تو، خود را فدای تو می‌کنم و با تمام وجود در خیال تو همراهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: با تو خوشحال و سرزنده‌ام مثل بلبل در باغ بهاری، اما بدون تو مثل ماهی در بیابان غمگین و افسرده‌ام.

هوش مصنوعی: هر جا که قدم بگذاری، سرم را به دامن تو می‌گذارم و جانم را فدای تو می‌کنم، ای مجسمه زیبای من.

هوش مصنوعی: اگر حتی به مقام و مرتبه‌ام افزوده شود، از مقام بندگی‌ام کاسته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: ای فرمانروا، اگر دوستت از احوال تو بی‌خبر شده، تو از او غفلت نکن و به کسانی که همراه تو هستند توجه کن.