هوش مصنوعی: در جزایر دریا، پیرمردی بود که مانند قشنگ‌ترین گل‌ها در باغ می‌درخشید و صحبت‌هایش هم چون سخنان یک خطیب تاثیرگذار بود.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تضاد میان ظاهر و باطن انسان‌ها اشاره دارد. او می‌گوید، اگرچه کسی به خاطر ویژگی‌های ظاهری‌اش لقب بدی مانند «کلاغ» را گرفته، اما در حقیقت شخصیت و خوی او نیکو و پر از کمال است. این نشان‌دهنده این است که نباید تنها به ظاهر افراد توجه کنیم، زیرا ممکن است صفات درونی آن‌ها با آنچه در ظاهر می‌بینیم، تفاوت زیادی داشته باشد.

هوش مصنوعی: مردی از یونان به محضر فردی دلسوز و باانصاف رفت تا از علم و دانش او بهره‌مند شود، همان‌طور که یک مسیحی به سمت کلیسایش می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی سخنران با استعداد و ماهر برای دریافت مزد به اجرای کار مشغول شد، از همان ابتدا عذرخواهی کرد و پایه‌گذار بی‌اعتمادی و دورویی شد.

هوش مصنوعی: او از او پرسید درباره «حد خطابه»، و او گفت: «قانع کردن حریف» که به آنجا بحث و جدل را آغاز کرده است.

هوش مصنوعی: او گفت: من برای آموزش تو دریافت می‌کنم و حالا آماده‌ام تا درباره موضوعات نیکو و بحث و گفتگو با تو بپردازم.

هوش مصنوعی: اگر از تو مغلوب شوم، به خاطر ناتمامی آموزش من است و اگر بر تو پیروز شوم، این پیروزی را به عنوان سندی برای تو ثبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: استاد متوجه شد که مزد ده ساله او به زودی از بین خواهد رفت و آنچه در طول این مدت به دست آورده است، به مانند پنبه و پشم بی‌ارزش خواهد شد.

هوش مصنوعی: او گفت: نپندار که اگر بر تو برتری دارم، از تو پاداشی می‌طلبم و سر تو را به زمین می‌کوبم.

هوش مصنوعی: اگر برتری یابی، همه به دنبال تو خواهند بود؛ در زندگی از خوشی‌های دنیا بهره‌مند می‌شوی و پس از مرگ نیز در بهشت روزگار می‌گذرانید.

هوش مصنوعی: از بخشش و دانشی که تو به من آموختی، من به‌سان شاگردی هستم که از استاد خود برمی‌خیزد و به راه خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: داستانی را شنید فردی با ظرافت که به شوخی گفت: زشت بودن مانند تخم کلاغ، همچنان در جا مانده است.