هوش مصنوعی: من به جای این که در مقابل کسی که به او احترام می‌گذارم خاضع و مطیع باشم، بهتر است به آن شخص خوشبخت شکایت کنم.

هوش مصنوعی: اگر بالاترین مقام وزارت هم مرا بپذیرد، در سراسر کشور به عنوان کسی که سخن و گفتار او ارزشمند است شناخته می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای خداوند، لطفاً به من انصاف بده. آیا انصاف است که من به این صورت در چنگال غم و مشکلات زمانه گرفتار باشم؟

هوش مصنوعی: با این‌همه احترام و جایگاه و عزت و بی‌نیازی، چرا باید به دنبال روزی باشم که از مقام و ارزش من جدا باشد؟

هوش مصنوعی: چهارصد تومان پول دارم و در این شرایط که برای به دست آوردن نان خسته شده‌ام، حسرت بیشتری در دل دارم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که اگر از دیگری وام نگیرد، مجبور نخواهد بود که در موقعیت‌های دشوار یا ناراحت‌کننده قرار بگیرد. به این دلیل، آرامش را در سر و صورتش حفظ کرده و از درگیری‌ها و تنش‌ها دور خواهد ماند.

هوش مصنوعی: یا اینکه من به زیبایی تو شبیه شوم، یا اینکه صورتت را به من هدیه بده، تا به مدت کوتاهی مهمان تو باشم.