هوش مصنوعی: از داستان سال سیصد و نه، این گفتار من کجا می‌تواند شبیه آن باشد؟

هوش مصنوعی: زمانی که حلاج را به دار آویختند، نه رنگ صورتش زرد شد و نه چهره‌اش دچار نگرانی و ترس گردید.

هوش مصنوعی: زمانی که روز رستاخیز فرا می‌رسد، فریاد بر می‌آید و به ناگاه غافلان از دانش و آگاهی مورد تذکر قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: وقتی پنبه کهنه تحت فشار قرار می‌گیرد، از آن آتش تولید می‌شود. همچنین آب و آهن نیز تحت تاثیر چکش به شکل‌های جدیدی در می‌آیند. این جمله به تغییراتی اشاره دارد که می‌تواند از شرایط سخت و فشار به وجود آید.

هوش مصنوعی: عرش من پایدار است و خط جلی که بر روی عرش نوشته شده، پس از آن رسم می‌شود.

هوش مصنوعی: این وضعیت نه به معنای مرگ، بلکه به نوعی زندگی است که در آن هیچ‌کس به استقبال مهمان با دست و دل باز نمی‌آید.

هوش مصنوعی: عطسه من از وجود و انرژی خداوند می‌جوشد، اما عطسه‌ای که از فردی بیمار ناشی می‌شود، نتیجه ضعف و بی‌حالی اوست.

هوش مصنوعی: من کلیم هستم و عصای من، دارایی من است. با عصا بر روی زمین حرکت می‌کنم و به آن تکیه می‌زنم.

هوش مصنوعی: او به او گفت، یکی از شهادت‌هایت را بگو، اما او در جواب گفت: ساکت باش.

هوش مصنوعی: شمع در ایوان دوست به چهره او می‌تابد، مانند نور خورشید، پس شمع را به دور بینداز.