گنجور

شمارهٔ ۱۰۲

این ز تو شایان و بر بماست سزاوار
اقسم بالخنس الجوار الکنس
بنده درگه امیریست که آمد
در نسب اندر یکی ز دوده افطس

اطلاعات

وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

این ز تو شایان و بر بماست سزاوار
اقسم بالخنس الجوار الکنس
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به این موضوع اشاره دارد که برخی از ویژگی‌ها و صفات خوب از تو ناشی می‌شود و به ما نسبت داده می‌شود. همچنین به احترام و ارزشی که برای این صفات قائل هستیم اشاره دارد و به کنایه به آسمان و ستاره‌ها نیز اشاره می‌کند. به طور کلی، می‌توان گفت که این عبارت نشان‌دهنده پیوند عمیق بین فرد و ویژگی‌هایش و همچنین ارادت به آن صفات است.
بنده درگه امیریست که آمد
در نسب اندر یکی ز دوده افطس
هوش مصنوعی: من خدمتگزار درگاهی هستم که یکی از نیاکانش به نام افطس به آن تعلق دارد.