هوش مصنوعی: ای حسین، تو را آرزوی زندگی همیشگی و جاودانه داریم. امیدواریم که به جهان گنج‌های با ارزش و بی‌قید و شرط عطا کنی.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی ابراز ناامیدی و انتقاد از وضع سیاسی و اجتماعی آن زمان است. شاعر به چشمان کور عین الدوله اشاره می‌کند و از بدبیاری میرآخور یعنی کسی که به امور دولت می‌پردازد، صحبت می‌کند. این نشان‌دهنده‌ی نارضایتی از شرایط حاکم بر جامعه و قدرت حاکمان است. در نهایت، شاعر آرزوی رفتن دولت و دور شدن از این وضعیت ناخوشایند را ابراز می‌کند.

هوش مصنوعی: نفوذ و قدرت تو از بیابان‌ها تا مرزها جاری است و از خراسان تا سیستان بر همه چیز تسلط داری.

هوش مصنوعی: ای کاش بادی از طرف گل رویان هند و چین بر من بوزد تا شاد شود دلم و به یاد خون دشمنانم، جامی پر از شراب به یاد گل‌های ارغوانی بنوشم.

هوش مصنوعی: رهبر زعفرانلو در مقابل در تو چون عطر زعفران خوشبو است، همچون چهره دشمن که در میان سفره پر از زعفران است. بادت پر از زعفران و عطرش به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: به عنوان یک قدرت و مقام بزرگ، با تدبیر و خوشی برای دیگران زندگی شادی بخشی را فراهم کن. مانند تیموریان، هزاران خدمتگزار و زیر دستانی داشته باش که همچون گورکان (پادشاهان) باشند و در خدمت تو باشند.

هوش مصنوعی: قدرت جنگیدن و شجاعت تو از تیغ تو به یمن می‌رسد، تفنگ از آلمان، و تیر و کمان از ترکمنان به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمین تو کشتزار است و تلاش تو مانند کشاورزان است، هنر تو به مانند دسترنج دهقانان در جهان است. زندگی و تلاش تو، مانند کسب و کار در بازار به خرد و امید نیاز دارد.

هوش مصنوعی: کاسه‌ای که به خط زیبا و با حوصله نوشته شده، از تبریز می‌آید. قلمی که برای این نوشتار استفاده شده از شوشتر به دست آمده و قلمدان نیز از اصفهان به اینجا آورده شده است. این جمله نشان‌دهنده‌ی ارزش و زیبایی نگارش و نقاشی خط است.

هوش مصنوعی: اگر روزی نامه‌ام را در این مکتوب پیدا کردی، ای عزیز، آن را بخوان. زیرا تو در مقام رفتار و عظمت، از دیگران بالاتر و برتر هستی.

هوش مصنوعی: بهتر است که سریعاً همه چیز را به نحو مناسب و درست انجام دهی، اما این نکته مهم را همیشه در ذهنت نگه‌دار.

هوش مصنوعی: اگر کسی مال من را بگیرد، هیچ ناراحتی ندارم و حتی می‌گویم نوش جانت. این رسم و رفتار من است؛ بر اساس این باور که هیچ چیزی جز محبت و برادری نمی‌تواند ارزش داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر فرمانروا و صاحب‌اختیاری به قرآن توجه دارد، اگر شرم می‌کنی از اینکه در کنار او باشی، از قرانی که با توست احتیاط کن.

هوش مصنوعی: اینجا اشاره به این است که ارزش و پاداش خواندن قرآن، کمتر از قیمتی است که حلوا دارد. در واقع، شخصی که قرآن می‌خواند، نه مانند کسی است که فقط به خوردن حلوا مشغول است و نه مثل حافظ که از ادبیات و شعر بی‌خبر باشد. این مفهوم به ما می‌گوید که باید از عمق و معنا بهره‌مند شویم و فقط به ظواهر توجه نکنیم.

هوش مصنوعی: خودت را در اینجا برای آزمایش در خطر نینداز؛ چون اگر بخواهی شخصیت و شرافتت را حفظ کنی، باید از این آزمایش دوری کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دعای دل‌خستگان مورد پذیرش قرار گیرد، دعای من به تو و به جانت مایه‌ی حفاظت و پناه خواهد بود.

هوش مصنوعی: از دل انسان، نور حقیقت مانند نور خورشید درخشیده است و این نور از سایه پدر بزرگوارش بر او تابیده و به او روشنایی بخشیده است.