هوش مصنوعی: دیشب من با محبت و احترام به فردی مهم نزدیک شدم و با بوسه‌ای از پیشانی او، باعث خوشحالی‌اش شدم. همچنین با نگاهی به چهره‌اش، زیبایی و جذابیت او را بیشتر درک کردم.

هوش مصنوعی: من به زلف او چنگ زدم و خود را به آن گیسوی محکم و محکم‌تری که دارد، وصل کردم.

هوش مصنوعی: من پرده‌ی شرم را کنار زدم و حجاب ناز را از چهره‌ی زیبای محبوبم برداشتم.

هوش مصنوعی: وقتی که دو دستم به گوشه دامن او گره خورد و آنجا محکم شد، دیگر از دامن بهترین فرستاده خدا دست نکشیدم.

هوش مصنوعی: صنم به قدری قدرت و تسلط دارد که نه تنها بر گردن افلاکیان پا می‌زند، بلکه به راحتی می‌تواند دو . . . را از زمین بردارد.

هوش مصنوعی: در حالت سرخوشی و مستی بودم و او را به گونه‌ای بلند کردم که گویی او را با تمام وجود و احساسم در آغوش گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: ناگهان بدرالملوک وارد شد و من دیدم که پاهایم را از زمین بلند کرده‌ام و روی چرخ بالای آسمان قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: شخصی از من ستایش کرد و با خداحافظی و نوشیدن جام، به من یادآوری کرد که از زیبایی آن لب‌های خوشگوار ستم بیفتم.

هوش مصنوعی: مادرم گفت که مراسمی برای بتان در زیبایی و دلربایی برگزار شده است. من به او گفتم که من این مراسم را چهار روز پیش برگزار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی‌های ژاپن و چین اشاره می‌کند و از لذت‌هایی که از این کشورها برده است سخن می‌گوید. او با ذکر نام مکان‌ها به احساس رضایت و خوشنودی خود از سفر به این نقاط اشاره می‌کند. این احساس باعث می‌شود که او از دلایل خوشحالی‌اش و تجربه‌های مثبتش یاد کند و از زندگی و جمال طبیعت لذت ببرد.

هوش مصنوعی: به یاد دارم که خوشه‌ای از ستاره‌های پروین در دست داشتم و با دست دیگرم خروارهایی از نقره را جمع کردم.

هوش مصنوعی: به محض ورود، دروازه‌های پادشاهی را گشودم و در میان جوانان زیبا، نقاب از چهره‌های دلربا کنار زدم.

هوش مصنوعی: زمانی که آن پری که زیر فرمان من بود، مانند نگینی در دستم قرار گرفت، خاتم سلیمان را از او گرفتم.

هوش مصنوعی: پیرهنم پر از سنگ‌های قیمتی و دامنم پر از مرجان شده بود، زمانی که عشق را از کوزه آب آشکار گرفتم.

هوش مصنوعی: او فکر می‌کرد که می‌تواند بدون درد و زحمت، آن گنجینه‌ی ارزشمند را به دست آورد، اما من با اطمینان و آگاهانه آن را به دست گرفتم.

هوش مصنوعی: حق از من خواست تا عذرخواهی کنم و من نیز به محبت او پاسخ دادم. خودم را به آغوش او سپردم و با الهام روح القدس، از او یاری خواستم.

هوش مصنوعی: به او گفتم که هرگز از آستینت دست نخواهم کشید، اما او گفت که من قبل از تو دست را از آستینم برداشتم.

هوش مصنوعی: چرخ را دید و با نرمی دستش را بر روی آن کشید و گفت از این پس دیگر بر سر طغرلتگین نمی‌زنم.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به یک فرد با نام "اعتضادالملک" دارد که در تلاش است تا مگس را از عسل بگیرد. این عمل نمادی از تلاش و کوشش برای رسیدن به چیزی با ارزش است، حتی اگر موانعی مانند مگس وجود داشته باشد. در نهایت، می‌توان فهمید که برای دستیابی به هدف، باید تلاش کرد و از موانع عبور کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که وضع من تغییر کرد و به یاد گذشته افتادم، به او گفتم که از اعتبار ملک زین برداشته‌ام.