هوش مصنوعی: من آن‌قدر شیدای رغبت تو شدم که از آغاز عمر ارزشمندم، بی‌توجه به آن، عبور کردم.

هوش مصنوعی: در پی دیدن تو، مانند عابدی که در جهنم عذاب می‌کشد و گریان است، به سراغ بهشت نادیده می‌روم.

هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند صدای شادی است که در سراسر جهان طنین‌انداز می‌شود و به قدری پرشور است که از بام‌ها پایین می‌افتد و همه جا را پر از هیجان می‌کند.

هوش مصنوعی: امروز تصمیم دارم که خاک مسیر تو را با خون چشمانم رنگین کنم، زیرا از این گل پاک، شیشه‌ای برای زندگی‌ام درست کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا روزی که از خاک بلند شوم و دوباره به زندگی بازگردم، امروز به خاطر دوستی که دارم، کشت‌های سبزی را آغاز کردم.

هوش مصنوعی: موهای خیال تو را با وسواس بافتم و ای کاش، همین دام که بر گردنم افتاده، نتیجه کار من است.

هوش مصنوعی: در محله‌ای که تو هستی، ای معشوق محبوب عاشقان، من با خیال راحت از دغدغه‌های حرم و مکان‌های عبادت دور افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو مانند پروانه سوختم و از آتش احساساتم گذشت، اما از سر آب و پیمان‌هایی که بسته‌ام، هرگز عبور نکردم.