هوش مصنوعی: ای یاد تو داروی دل شکسته من، چرا اینگونه نگران و مضطرب هستی؟

هوش مصنوعی: وقتی که به تو قول دادم، هیچ وقت پیمان شکنی نکردم.

هوش مصنوعی: هر لحظه محبت و ارادت من به تو بیشتر می‌شود و هر دم، صداقت و خلوص نیت من افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: جانم را در راهت فدا می‌کنم، اما خودت را آشفته نکن.

هوش مصنوعی: ناراحت نشو از اینکه وعده دیدار به تأخیر افتاده و به طولانی شدن فاصله فکر نکن.

هوش مصنوعی: لذت واقعی در وصال و نزدیکی به معشوق بدون تجربه جدایی و دوری به دست نمی‌آید، زیرا مثل گل و خار است؛ گل بدون خار ارزش کمتری دارد. همچنین، نوشیدن شراب بدون درد و نیش زهرآگین هم معنی ندارد.

هوش مصنوعی: در زمانی که کسی بیمار و ناراحت است، در واقع در پس این قهر و ناراحتی، محبت‌ها و لطف‌های زیادی نهفته است. اگر واقعا عاشق هستی، نباید به این قهر فکر کنی.

هوش مصنوعی: ای خدا، کاش در روز دوشنبه بار دیگر سلطان را در میان جمع درویشان ببینم.

هوش مصنوعی: ای «بدر»، لحظه‌ای کمی آداب را رعایت کن؛ در حضور ادبای بزرگ، بیش از این سخن نگفت.