هوش مصنوعی: دلبر من بیشتر از هر کسی به من محبت می‌کند و همیشه به این عاشق بی‌گناه ناز می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی بر تنم با قلمی پر از شیرینی، زندگی می‌بخشد و گاهی بر دل من با کلمات تلخ، جراحت و زخم می‌زند. این دو احساس به نوعی ناز و زیبایی دارند.

هوش مصنوعی: می‌توانم بگویم که اگر او با ناز و ادا با دل زخمی من رفتار کند، من نیز هرچه بیشتر از این ناز او را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که در آیینه به چهره‌ام نگاه کنم و از عشق خودم شیفته شوم و به خود ببالم.

هوش مصنوعی: درویش به بزرگان فخر می‌فروشد به خاطر فقر و ناتوانی، و این شاه که خود دارای مقام و ثروت است، به درویش ناز می‌کند و او را مورد توجه قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: بیگانه در آن خانه نمی‌تواند راه خود را بیابد، چرا که تنها کسی که در آنجا جای دارد، به خود می‌بالد و دلبرانه رفتار می‌کند.

هوش مصنوعی: دل رنجور و خسته‌ام دلبسته ناز و زیبایی است که در هر جا جلوه‌گری می‌کند، اما خود این زیبایی، صد درد و نگرانی را برای دل من به ارمغان می‌آورد.