هوش مصنوعی: اگر بوسه‌ای که شیرین است در ازای علم به کسی داده شود، دل از درد رهایی می‌یابد و بدن هم از بار سنگین مشکلات دور می‌شود.

هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که آن معشوق زیبا با من به صورت روبرو نشسته و از محبتش، دشواری‌های زندگی برایم آسان خواهد شد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تا صبح لب‌های شیرینش را مثل شکر ببوسم، به طوری که دامنم از بوسه‌ها پر از یاقوت شود.

هوش مصنوعی: وقتی که با او صحبت می‌کنم، آنقدر شاد و مسحور می‌شوم که رنگ لاله‌ها در برابر شراب خوش‌عطر، شبیه به هم می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی چیزی برای دوستش فدای او می‌کند، اما من حاضر شدم جانم را فدای دوستم کنم تا بدنم به خاطر او قربانی شود.

هوش مصنوعی: با دل شاد و بی‌پروا به کوی تو می‌آیم و با شوقی که در دلم دارم، احساس می‌کنم که این مکان برای من مانند کعبه‌ای دیگر است.

هوش مصنوعی: از خدا می‌خواهم که شبی آن ماه زیبا را به دست آورم و با دیدن او، ثروتی مانند گنج سلیمان نصیبم شود.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بوسه‌ای از لبانش بگیرم و در موهایش دست بزنم، یا اینکه بمیرم تا وجود من فدای او شود.

هوش مصنوعی: اگر از هر خط شعر، حرف اول را برداری، نام آن ماه درخشان که به نور الهی می‌تابد، نمایان می‌شود.