هوش مصنوعی: خبر خوش اینکه ایدل، کاروان شاه خوشبخت از راه برگشته است.

هوش مصنوعی: پادشاهان همگی سرها را به احترام درب در شاه گذاشتند و این پادشاه با سپاه و پرچم و تاج به میدان بازگشت.

هوش مصنوعی: ای گناهکاران، بیدار شوید و سریعاً اقدام کنید، زیرا فرمانروای آمرزنده برای بخشش هر نوع گناه بازگشته است.

هوش مصنوعی: در کنار پادشاهی که قضا و قدر او خوش یمن است و از کشور و ارتش حمایت می‌کند، دوباره به وطن بازگشته است.

هوش مصنوعی: رئیس بزرگ، نایب و داماد و پسرعمو دارد که مسئولیت حفظ و نگهداری ملک را بر عهده دارد و دوباره بازگشته است.

هوش مصنوعی: آن خدایی که خوشبخت و سعادتمند است، در حضور او آسمان مانند زمین و کوه نیز به مانند بازگشت دوباره‌ای است.

هوش مصنوعی: حسود از ناراحتی به خود می‌پیچد و از غم می‌میرد، در حالی که کسی که قدرت و مقام یافته است، به جای مانده از درد و سختی را رها کرده و دوباره درخشندگی و نور را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: افرادی که نیکوکارند، پاداش‌های الهی را به طور مستقیم دریافت می‌کنند و این پاداش‌ها به سرعت و بدون واسطه به آن‌ها باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: بیژن به جنگل رفت و مانند رستم به دنبال این بود که بفهمد چرا او از آنجا بازگشته است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شاعر در این بیت به عشق و شوقی عمیق اشاره دارد. او خود را مانند پروانه‌ای می‌بیند که به سوی شمع امید پرواز می‌کند. این شمع نماد آرزوها و امیدهای اوست، و او تمام وجودش را در این مسیر می‌گذارد. گاهی پیش می‌رود و گاهی باز می‌گردد، اما هر بار به سوی شمع امید نزدیک‌تر می‌شود. این تصویر نشان‌دهنده‌ی تلاش و فداکاری عاشقانه است.

هوش مصنوعی: در دروازه‌ی خانه‌ی خورشید، شب روشنی بخش پادشاهان، که از طولانی شدن شب شکایت داشت، مانند پرنده‌ای به سوی خانه‌اش برگشت.

هوش مصنوعی: خوشا آن روزی که رقبایم ببینند که من با دستانی پُر و دامن پر از نعمت به سوی شهر بازمی‌گردم.