ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷ - چین

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دختر خوبرو بدین طبع بلند</p></div>
<div class="m2"><p>از بام سپهر بر جهانی تو سمند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کن جهد و بدر سلسله و بگسل بند</p></div>
<div class="m2"><p>نه تن بقضا سپار و نه سر بکمند</p></div></div>

شمارهٔ ۲۸ - چینیان

ای دختر خوبرو بدین طبع بلند
از بام سپهر بر جهانی تو سمند
کن جهد و بدر سلسله و بگسل بند
نه تن بقضا سپار و نه سر بکمند

هوش مصنوعی: این شعر به یک دختر زیبا و با شخصیت بلند اشاره دارد که از آسمان بر جهان تسلط دارد. شاعر از او می‌خواهد که تلاش کند، زنجیرهای محدود کننده را بشکند و خود را به سرنوشت تسلیم نکند. به عبارتی، او را تشویق می‌کند که فعال و مؤثر باشد و به جای پذیرش تقدیر، به دنبال تغییر و پیشرفت باشد.

شمارهٔ ۲۶ - منچوری می گوید

شمارهٔ ۲۷ - چین

هوش مصنوعی: ای دختر زیبا و باصفا، با این روح بزرگ و بلند بالا، از اوج آسمان به جهانی باز می‌نگری، همان‌طور که سمندی بر فراز دشت‌ها می‌تازد.

ای دختر خوبرو بدین طبع بلند

از بام سپهر بر جهانی تو سمند

هوش مصنوعی: تلاش کن و زنجیرها را بگسل، نه اینکه جسمت را به سرنوشت بسپاری و نه سرت را در دام بیندازی.

کن جهد و بدر سلسله و بگسل بند

نه تن بقضا سپار و نه سر بکمند

شمارهٔ ۲۷ - چین

اطلاعات

برگردان به زبان ساده