هوش مصنوعی: زبان یک نیروی جادویی دارد که در کلام و گفتار به زیبایی و روشنی مثل ماه و خورشید می‌درخشد.

هوش مصنوعی: عروس فضایلش در دل نویسنده مانند نعمت‌های بهشتی است.

هوش مصنوعی: ای زبان، تو را به نیکی ستایش می‌کنم که همچون تسکینی ماندگار و شیرین در کلام من هستی.

هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که قلمت همچون شمشیری بر دل سنگی زیبایان تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: تو از حال و روز کسی که بیمار است نمی‌پرسی، که روزش چگونه می‌گذرد و حالش به چه صورت است.

هوش مصنوعی: در دل شب تار، ناامیدی را کنار بگذار و به روزهایی که در پیش داری امید داشته باش، زیرا ناامیدی نشانه کسانی است که تلاش نمی‌کنند و از تلاش دوری می‌گزینند.

هوش مصنوعی: مثل کوه بر استقامت و استحکام دل قوی داشته باش، زیرا خداوند روزی را به بندگانش می‌رساند.