هوش مصنوعی: با آغاز فروردین و پایان اسفند، دل‌ها شاداب و روان‌ها خوشحال شدند.

هوش مصنوعی: گل‌ها شعله‌ور کرده‌اند و آتش زرتشت را به یاد می‌آورند و پرندگان هم به همین دلیل پیامی را فراگرفته‌اند.

هوش مصنوعی: ابر بر فراز زمین، دانه‌های درخشان شبدر را می‌چرخاند و بادی ملایم بر سطح زمین عبیر خوشبو می‌پراکند.

هوش مصنوعی: دست به کار شد و فرش تازه‌ای را به روی زمین پهن کرد، گل‌های لاله نیز به زیبایی در آن درخشش و شکوفایی خود را به نمایش گذاشتند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت دختران سرزمین بابل از بازیچه‌های زیبا و دلربای چین و سمرقند بیشتر است.

هوش مصنوعی: زبان او ترکی و عربی است، اما موهایش مانند موهای حبشی‌هاست و او از نسل پادشاهان و بزرگ‌زادگان می‌باشد.

هوش مصنوعی: عشق و وابستگی عمیق به آن محبوب باعث شده که جان‌ها به خاطر او سختی‌ها را تحمل کنند و دل‌های خسته به زلف‌های او پیوند بخورند.

هوش مصنوعی: اگر غنچه صبحگاهی بخواهد باز شود و گل کند، چون باز شود از لبش شکر و شیرینی برمی‌گردد، گویی خون دل را نوشیده است.

هوش مصنوعی: به باغ آمد و مانند یک درخت بلند و سرسبز، آزاد و شاداب شد، همانند نخیلاتی که درختان بزرگ و استوار هستند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق و مهر فراوان دچار تلاطم و آشفتگی شد، در حالی که عقل و خرد مایه آرامش را به من نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: دل خود را به یک حکیم سپردم تا شاید از او پندی بگیرم، اما سودی از این پند نبردم.

هوش مصنوعی: به ناچار از دل جدا می‌شوم، زیرا وقتی دندان درد می‌کند، باید آن را کشید.

هوش مصنوعی: هاروت به دلیل کارهایی که در بابل انجام داد، در آنجا باقی ماند و به حالتی غمگین و ناتوان در آمد، به طوری که دستانش در زنجیر قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: نرگس، که مانند جادوگرانی است، با زیبایی و فریبندگی خویش، دل‌ها را به چنگ می‌آورد و مانند یک نیروی سحرآسا همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او قدرتی دارد که می‌تواند انسان‌ها را به آغوش خود فرابخواند و در دنیای خود غرق کند.

هوش مصنوعی: باید برای دل شکیبا و غمگینم که در عمق چاهی افتاده است، مانند یعقوب که به خاطر فرزند گمشده‌اش گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر این خوشحالم که در یک چاله یا دره قرار دارم، زیرا در آنجا سایه یک درخت بزرگ بر روی من افتاده است.

هوش مصنوعی: سرو زیبا و بلند قدی که از قیروان در منطقه‌ی کشمیر ریشه دارد، سایه‌اش را به‌سوی افسانه‌ها و حقه‌ها گسترش داده است.

هوش مصنوعی: هر لحظه از تلاش و کوشش او، ثمراتی بیشتر از هشتصد مورد به بار می‌آورد.

هوش مصنوعی: تو در علم و مهارت به حدی هستی که در تمام ادوار، کسی همانند تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: او با هیبت و تدبیرش مانند شمشیر و زره‌ای formidable است و در روز نبرد، سلاح و لباسش را به طور نامناسبی آماده کرده‌است.

هوش مصنوعی: اسب او وقتی به سمت دشمن می‌تازد، مانند چهره‌ای زیبا جلوه‌گری می‌کند و در زمانی که فیل به میدان می‌آید، آرامش و قدرت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر مریم، یعنی ویژگی‌های خاص و زیبایی‌های او، دشمنی را به چالش بکشد، حتی اگر تمام آسمان نیز با خنجرهای تیز و بران او را محاصره کنند، می‌تواند آنها را از میان بردارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از بزرگانی که در گذشته بوده‌اند، از اینجا و از زمان‌های قدیم، هنرمندانی به بشر معرفی کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اما چشم روزگار این‌گونه نمی‌بیند، زیرا که سرنوشت هر کس، میوه‌ی کار و کوشش اوست.

هوش مصنوعی: بیدار شوید ای خدمتگزاران، یک بار دیگر بر چهره این می‌افروزید و اسپند دود کنید.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم را به پای آن محبوب می‌رانم و اگرچه از درگاه او فاصله گرفتم، همچنان دلم همیشه برای او تنگ است.

هوش مصنوعی: من از دوری او سخت رنج می‌برم و به هیچ چیز دیگری جز به درگاه او نخواهم نوشید، به خدا قسم.

هوش مصنوعی: ای معشوق، فریاد می‌زنم که این درد جدایی تا کی ادامه خواهد داشت؟ ای آقا، این سوز و درد ناامیدی تا چه زمانی خواهد بود؟

هوش مصنوعی: از افرادی که در موقعیت قدرت نیستند، چقدر می‌توانم از تلخی‌ها و دردها بنوشم، در حالی که دشمنانم از خوشی‌ها و شیرینی‌ها بهره‌مند می‌شوند؟

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به در خانه‌ات برسم، زمانه‌ای بی‌رحم پوست من را از استخوانم جدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: بر تن نزار و رنجور من، سرزنش و تمسخر دشمنان، برای تو که امیر هستی، پسندیده نیست.

هوش مصنوعی: باید به تو سلام و درودهای زیادی بفرستم، اما هر بار نمی‌توانم این سلام‌ها را به شکل شعری بیان کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که بهاری بعد از زمستان فرا می‌رسد و فروردین ماه بعد از اسفند به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: جشنی که برای فریدون و فروردین برگزار می‌شود، باید همیشه شاد و خوشحال باشد به خاطر رحمت و نعمت‌های خداوند.