هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی دوباره آن پری زیبا را به یادم آورد که بوی خوشی مانند عطر گل نرگس را به مشامم رساند.

هوش مصنوعی: چشم او مثل جادو جهانی را به حرکت درآورد و خال او همچون جادوگری هزاران ترفند و فریب را به نمایش گذاشت.

هوش مصنوعی: مجلس آزادگان حال و هوای زیبایی پیدا کرده و مانند بستانی سرسبز است، در حالی که مجلس میخوارگان به گلزارهای باغستان‌ها کنایه می‌زند و زیبایی آن‌ها را ناقص می‌کند.

هوش مصنوعی: مردم در شب‌های تاریک مانند زخم‌زده‌هایی هستند که در کنار هم قرار دارند، و تار موی سیاهش را راهی برای شب تیره‌ای ساخته است.

هوش مصنوعی: ساقی که به خاطر باده‌اش مست و سرخوش شده، به جمع رندانی می‌پیوندد و جام پر از شراب را به دست می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آن پری زیبا از در کاخ وجود بیرون آمد و به سوی ایوان عقل رفت، جایی که دل بیدار و آگاه انتظارش را می‌کشید.

هوش مصنوعی: در کنار بستر جان، شخصی را دید که به زبان خود برای خداوند بزرگ و یکتا، چهار بار شکوه و عظمت او را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: نوشیدنی خالص و معنوی از杯 محبت و اتحاد به دست آمد، و چشیدن لذت وجود نیز از دستان محبوب به ما رسید.

هوش مصنوعی: عقل و دانش مانند مویی باریک است که در دستان خداوند قرار دارد و وقتی شور و هیجانی در او ایجاد می‌شود، اثراتی مثل شعله‌های آتش به وجود می‌آورد که به بت‌ها و نمادهای بندگی دنیا آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش پنهان بود تا زمانی که عقل به کمال رسید و گفت: "خود را به من نشان بده." این درخواست به خاطر دیدار و آشنایی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: ناگهان چهره‌اش را نمایان کرد و لباس یهودی‌ها را سوزاند. زیبایی صورت او مانند شعله‌ای بر چشمان همه تابید.

هوش مصنوعی: نقش آفرینی را به قلب آن گذاشت و پای دیگرش را بر دور آن قرار داد، درست مانند پرگاری که کار خود را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: فرماندهی با نشان ویژه‌ای بر روی ورق دل خود نوشت و این نشانه را در میان بازار به اهتزاز درآورد.

هوش مصنوعی: فرهنگ او مانند زنجیری است که بر پای طبیعت نورسته‌ای بسته شده و او را تحت کنترل قرار داده است.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت را مهار کنی و دندانش را از ریشه بکنی، می‌توانی دیو خواسته‌ها و تمایلات را از چهره‌ات دور کنی.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلنشین او همچون آینه‌ای است که تیزی و زیبایی‌اش همه جا را تحت تأثیر قرار می‌دهد، و بوسه‌ای که بر دستانش گذاشته می‌شود، به گونه‌ای از زیبایی او الهام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در اینجا توصیف می‌شود که خشم و غضب شخصی باعث می‌شود که او همه چیز را از کنترل خارج کند. او به شدت تحت تأثیر احساساتش قرار می‌گیرد و به همین خاطر به طور ناگهانی و با خشونت به اطرافش حمله می‌کند. این توصیف نشان‌دهنده‌ی قدرت و شدت احساسات انسانی است که می‌تواند منجر به رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی و تهاجمی شود.

هوش مصنوعی: برای شادی و خوشحالی در جهت دیدن تو، اسب او پا بر این گنبد گردان گذاشت.

هوش مصنوعی: آسمان شکافته شد و نور کامل خورشید تابید، سر از درون چرخ ثابت و متحرک بیرون آورد.

هوش مصنوعی: ای کسی که عظمت علمت بر فراز افلاک درخشید و ای کسی که سروری و رهبری‌ات در قلم و نوشتن بر ابزارهای کار نمایان شد.

هوش مصنوعی: خداوند متعال نشانه و علامت فضائل تو را قرار داد و ستایش تو را از سوی پیامبر بزرگوارش بر زبان جاری ساخت.

هوش مصنوعی: جاذبه روح دشمن شبیه صاعقه‌ای است که تیغ توست. به همین دلیل، بر دل خطی کشیده شده که نشان‌دهنده ننگ و عیب است.

هوش مصنوعی: وقتی کرامت و بزرگواری تو به مددکاری و شفاعت می‌آید، نجات‌دهنده با تقاضا و درخواست خود به سمت گنهکاران می‌رود.

هوش مصنوعی: خشم تو مانند آتش بزرگی است که در دل دریا خاموش شده، و بخشش تو مانند دریا عمیقی است که بر روی آتش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای شاه، من خدمتگزار دربار تو هستم و هرچند که سرنوشت من به اندازه یک بوسه به دربار وابسته است، اما همچنان در خدمت تو خواهم بود.

هوش مصنوعی: این بیت به معنی این است که نامه یا درخواست تو، به اندازه کافی شایسته است که با پیروی و اطاعت از تو، مورد توجه و بررسی قرار گیرد. یعنی، اگر کسی به دستورات و خواسته‌های تو عمل کند، به طور طبیعی شایسته است که به نامه‌ات پاسخ داده شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر تولد تو، از شعر تبریک می‌گویم، هرچند کسی درباره‌ی اشعار سخن نگوید.

هوش مصنوعی: در این بیت بیان شده که خواندن و شنیدن نخستین بخش اشعار دربار میر بسیار دلنشین و زیباست. همچنین اشاره دارد که با خیال و ذهن می‌توان به نقش‌های مختلف و زیبایی‌های آن فضای هنری دست یافت و از لذت آن بهره‌برد.