گنجور

شمارهٔ ۱۵ - در شمارهٔ نام‌های هفت کشور

ای آنکه روی تو بر مه فروغ‌بخش بود
غمت به خرمن دل‌ها چو آذرخش بود
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
ز بحر محبث این قطعه نوربخش بود
به پارسی بشمر نام‌های هفت اقلیم
که هر یکی را از اختری درخش بود
چو ارزه و شوه آنگاه آذرخش بود
چهارمین دان بدرخش و با درخش بود
چو پنجم «اوربرشت» و ششم «خرشت» شمار
«جمیره یامین» از هفتمینه بخش بود

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای آنکه روی تو بر مه فروغ‌بخش بود
غمت به خرمن دل‌ها چو آذرخش بود
هوش مصنوعی: ای تو که چهره‌ات مانند مه، روشنی‌بخش است، غم تو در دل‌ها مانند آتش می‌درخشد و به شدت احساس می‌شود.
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
ز بحر محبث این قطعه نوربخش بود
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی از دریا و نور اشاره دارد و بیانگر مفهوم روشنی و هدایت است. به نوعی از الهام و تاثیر مثبت طبیعت بر زندگی انسان‌ها صحبت می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این زیبایی می‌تواند روح را جلا دهد و آن را به سمت رشد و شکوفایی هدایت کند.
به پارسی بشمر نام‌های هفت اقلیم
که هر یکی را از اختری درخش بود
هوش مصنوعی: به زبان فارسی، نام‌های هفت اقلیم را بشمار که هر کدام با یک ستاره درخشان مرتبط است.
چو ارزه و شوه آنگاه آذرخش بود
چهارمین دان بدرخش و با درخش بود
هوش مصنوعی: وقتی که آتش به خوبی درخشید و قدرت خود را نشان داد، به مانند یک آذرخش که نورافشانی می‌کند و می‌درخشد، درخشانی‌اش چهار برابر خواهد بود.
چو پنجم «اوربرشت» و ششم «خرشت» شمار
«جمیره یامین» از هفتمینه بخش بود
هوش مصنوعی: به پنجمین مورد «اوربرشت» و ششمین مورد «خرشت» توجه کن، که از بخش هفتم «جمیره یامین» شمارش می‌شود.

حاشیه ها

1400/12/05 17:03
نردشیر

جالبه