شمارهٔ ۲۶
چند کشی جور این سپهر کهن را
چند بکاهی روان و خواهی تن را
مرد چو رخت شرف ندوخت بر اندام
باید پوشد بدوش خویش کفن را
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چند کشی جور این سپهر کهن را
چند بکاهی روان و خواهی تن را
هوش مصنوعی: چند بار باید بار این دنیا را به دوش بکشی و چقدر باید فشارها و مشکلات را تحمل کنی و در عین حال به دنبال آرامش و راحتی باشی؟
مرد چو رخت شرف ندوخت بر اندام
باید پوشد بدوش خویش کفن را
هوش مصنوعی: وقتی انسان شخصیت و شرف خود را برتن کرد، باید به دوش خود آماده باشد تا در زمان نیاز، کفن را بر تن کند.